41 พระองค์ก๋ำมือของหละอ่อนคนนั้นแล้วอู้ว่า “ทาลิธา คูมิ” เป๋นภาษาฮีบรูแป๋ว่า “หล้าเหย ลุกขึ้นเต๊อะ”
พระองค์ก็เตียวเข้าไปก๋ำมือนาง แล้วตุ้มหื้อลุกขึ้นนั่ง นางก็หายจากไข้ แล้วนางก็ลุกขึ้นฮับใจ๊ผ่อกอยพระเยซูกับหมู่สาวก
พระเยซูฮู้สึกอินดูก็ยื่นมือออกไปหยุบป้อจายคนนั้น แล้วอู้ว่า “เฮาใค่จ้วย จงหายโรคเต๊อะ”
หมู่เขาก็ใค่หัวใส่พระองค์ หลังจากพระองค์ไล่หมู่เขาออกไปแล้ว ก็ปาป้อแม่ของหละอ่อนกับสาวกสามคนตี้มาตวยพระองค์นั้น เข้าไปในห้องตี้หละอ่อนคนนั้นนอนอยู่
หละอ่อนคนนั้นก็ลุกขึ้นมา แล้วเตียวไปเตียวมาในห้องนั้น (หละอ่อนแม่ญิงคนนี้อายุสิบสองปี๋) คนตี้อยู่ในห้องก็ปากั๋นงืดอยู่ในใจ๋
ต๋ามตี้มีเขียนในพระคัมภีร์ไว้ว่า “เฮาหื้อเจ้าเป๋นป้อของคนหลายจ้าด” มีความหมายจาอี้ว่า อับราฮัมเป๋นป้อของหมู่เฮาในสายต๋าของพระเจ้าตี้ต้านเจื้อ คือพระเจ้าผู้เยียะหื้อคนต๋ายเป๋นขึ้นมาใหม่กับสั่งสิ่งตี้ยังบ่มีหื้อเกิดขึ้น
พระองค์จะเปี่ยนตั๋วของเฮาตี้ต่ำต้อยหื้อเป๋นเหมือนตั๋วตี้เต๋มไปด้วยรัศมีของพระองค์ โดยฤทธิ์อำนาจตี้เยียะหื้อกู้อย่างอยู่ในก๋านควบคุมของพระองค์