34 พระเยซูก็อู้กับนางว่า “ลูกเหย ความเจื้อของเจ้าเยียะหื้อเจ้าหายโรคแล้ว จะบ่ต้องตุ๊กแหม ขอหื้ออยู่ดีมีสุขเน่อ”
มีคนปากั๋นหามคนง่อยนอนอยู่ตี้นอนคนนึ่งมาหาพระเยซู เมื่อพระองค์หันความเจื้อของหมู่เขา ก็อู้กับคนง่อยว่า “ลูกเหย สบายใจ๋เต๊อะ บาปของเจ้าได้โผดยกหื้อแล้วเน่อ”
ส่วนพระเยซูงว้ายหลังปิ๊กมาหันใส่ก็อู้กับนางว่า “ลูกเหย สบายใจ๋ได้แล้วเน่อ ความเจื้อของเจ้าเยียะหื้อเจ้าหายโรคแล้ว” แล้วนางก็หายบ่าเดี่ยวนั้นเลย
พระเยซูตอบเขาว่า “ไปเต๊อะเน่อ ความเจื้อของเจ้าเยียะหื้อต๋าของเจ้าหายบอดแล้ว” แล้วเขาก็ผ่อหันบ่าเดี่ยวนั้นเลย แล้วเขาก็ตวยพระองค์ไป
ย้อนในวันนั้นพระองค์ได้ฮักษาคนจ๋ำนวนนักหื้อหาย คนเป๋นพยาธิพะยำต่างๆ ก็ยัดยู้กั๋นเข้ามาเปื้อจะหยุบจะก๋ำพระองค์ แล้วจะหายโรค
บ่ากองเขาหยุบเสื้อพระเยซู เลือดตี้ตกอยู่ก็หยุดแห้งไปเลย นางก็ฮู้ตั๋วว่าโรคหายแล้ว
แม่ญิงคนนั้นกั๋วจ๋นตั๋วสั่น ย้อนฮู้ว่าเกิดอะหยังขึ้นกับนาง ก็เข้ามาก้มลงกราบพระองค์ แล้วเล่าเรื่องตี้เกิดขึ้นตึงหมดหื้อพระองค์ฟัง
แล้วพระองค์ก็บอกคนนั้นว่า “ลุกขึ้นไปเต๊อะความเจื้อของเจ้าได้เยียะหื้อเจ้าหายเป๋นปกติแล้ว”
พระเยซูบอกเขาว่า “จงผ่อหันเต๊อะ ความเจื้อของเจ้าเยียะหื้อต๋าของเจ้าหายบอดแล้ว”
พระเยซูจึงบอกแม่ญิงคนนั้นว่า “ความเจื้อของเจ้าได้เยียะหื้อเจ้ารอดป๊นบาปโต้ษแล้ว ขอหื้ออยู่ดีมีสุขเน่อ”
พระองค์อู้กับนางว่า “ลูกเหยความเจื้อของเจ้าเยียะหื้อเจ้าหายโรคแล้ว ขอหื้ออยู่ดีมีสุขเน่อ”
ป้อจายคนนี้ก่ำลังนั่งฟังเปาโลอู้อยู่ เปาโลก็ปักต๋าผ่อมาตี้เขา แล้วหันว่าเขามีความเจื้อปอตี้จะฮับก๋านฮักษาหื้อหายได้
หลังจากยูดาสกับสิลาสอยู่ตี้หั้นบ่ปอเมินสักเต้าใด หมู่ผู้เจื้อก็ส่งสิลาสกับยูดาสปิ๊กเมือหาหมู่ผู้เจื้อตี้ใจ๊เขามา ก่อนจะไป ปี้น้องผู้เจื้อตี้เมืองอันทิโอกก็ปั๋นปอนเขาหื้อมีความสุขกับปลอดภัยในก๋านเตียวตาง
นายกุมคอกก็ไปบอกเปาโลว่า “หมู่ผู้พิพากษาคดีทั่วไปสั่งหื้อปล่อยตั๋วต้านตึงสอง ขอหื้อไปอยู่ดีมีสุขเต๊อะ”
แล้วหมู่ต้านคนนึ่งอู้ว่า “ขอพระเจ้าปั๋นปอนต้านหื้ออยู่ดีมีสุข มีผ้าใส่อบอุ่น กับอยู่ดีกิ๋นดีเต๊อะ” แต่ก็บ่ได้หื้อสิ่งตี้จ๋ำเป๋นในจีวิตสำหรับเขาเลย แล้วจะมีประโยชน์อะหยัง