22 มีนายธรรมศาลาของจาวยิวคนนึ่งจื้อไยรัสมาตี้หั้นตวย เมื่อเขาหันพระเยซูก็เข้ามากราบตี๋นพระองค์
หมู่เขาปากั๋นเข้าไปในบ้านหลังนั้น ก็ปะหละอ่อนกับแม่คือมารีย์ ก็กราบไหว้กับนมัสก๋านแล้วเปิดหีบสมบัติเอา คำ กำยาน มดยอบออกมาถวาย เป๋นของขวัญหื้อพระองค์
แม่ญิงคนนั้นกั๋วจ๋นตั๋วสั่น ย้อนฮู้ว่าเกิดอะหยังขึ้นกับนาง ก็เข้ามาก้มลงกราบพระองค์ แล้วเล่าเรื่องตี้เกิดขึ้นตึงหมดหื้อพระองค์ฟัง
เมื่อหมู่เขามาแผวเฮือนของไยรัส พระองค์ก็หันคนวุ่นวะวุ่นวายไห้หุยกั๋นสนั่นปั่นปื๊น
แต่นายธรรมศาลาโขดตี้พระเยซูฮักษาโรคในวันสะบาโต จึงบอกคนตังหลายว่า “มีหกวันตี้หื้อเยียะก๋านได้ ในหกวันนั้นหื้อมาฮักษาโรคเต๊อะ แต่ในวันสะบาโตขอย้างก่อน”
ซีโมนเปโตร เมื่อหันจาอั้น ก็ก้มลงกราบพระเยซู บอกพระองค์ว่า “ขอหื้อไปไก๋ๆ ข้าพเจ้าเต๊อะ ย้อนว่าข้าพเจ้าเป๋นคนบาป”
เมื่อเขาหันพระเยซู เขาก็หุยเสียงดัง ยอบตั๋วลงไหว้ส่องหน้าพระองค์ฮ้องเสียงดังว่า “โอพระเยซูพระบุตรของพระเจ้าผู้สูงสุด มายุ่งกับเฮาเยียะหยัง ขอเต๊อะ ห้ามทรมานเฮาเน่อ”
หลังจากอ่านหนังสือบทบัญญัติของโมเสสกับข้อเขียนของหมู่ผู้เป๋นปากเป๋นเสียงแตนพระเจ้าต๋ามวาระก๋านนมัสก๋านแล้ว หมู่นายธรรมศาลาส่งคนมาบอกบารนาบัสกับเปาโลว่า “ปี้น้องเหย ถ้าต้านมีกำหื้อก๋ำลังใจ๋คนตังหลาย ขอเจิญออกมาอู้เต๊อะ”
คนตังหลายจึงไปยับโสสเธเนสตี้เป๋นนายธรรมศาลามาบุบตี๋ต่อหน้าศาล แต่กัลลิโอก็บ่สนใจ๋หมู่เขา
คริสปัสตี้เป๋นนายธรรมศาลากับสมาชิกในครอบครัวของเขากู้คนก็ฮับเจื้อองค์พระผู้เป๋นเจ้า จาวโครินธ์หลายคนฟังเปาโลอู้ก็ฮับเจื้อแล้วฮับบัพติศมา
ข้าพเจ้าคือยอห์น คนตี้ได้ยินกับได้หันสิ่งต่างๆ หมู่นี้ เมื่อข้าพเจ้าได้ยินกับได้หันแล้ว ข้าพเจ้าก็ก้มตั๋วลงเปื้อจะหมอบลงนมัสก๋านตี้ตี๋นทูตสวรรค์ตี้ได้เยียะหื้อข้าพเจ้าหันสิ่งต่างๆ หมู่นี้