39 พระองค์ก็ลุกขึ้นห้ามลม แล้วสั่งคลื่นว่า “ย้าง ย้างบ่าเดี่ยวนี้” แล้วลมก็ย้าง คลื่นก็หนิมผิ้วบ่าเดี่ยวนั้นเลย
พระเยซูก็อู้กับหมู่เขาว่า “กั๋วเยียะหยัง มีความเจื้อหน้อยแต๊ๆ” แล้วพระองค์ก็ลุกขึ้นมาห้ามลมหลวงตึงคลื่นใหญ่ แล้วลมกับคลื่นก็หยุดเลย
แต่พระเยซูนอนหนุนหมอนหลับอยู่ต๊ายเฮือ หมู่สาวกก็มาฮ้องพระองค์ลุก บอกว่า “อาจ๋ารย์บ่ห่วงกั๋นพ่องกา หมู่เฮาก่ำลังจะจ๋มน้ำต๋ายกั๋นหมดแล้ว”
เมื่อพระเยซูหันหลายคนปากั๋นล่นเข้ามาหานักขึ้น พระองค์ก็สั่งผีฮ้ายตั๋วนั้นว่า “ไอ่ผีตี้เยียะหื้อหูหนวกอู้บ่ได้ เฮาสั่งหื้อเจ้าออกจากหละอ่อนคนนี้ ห้ามปิ๊กมาเข้าเขาแหมซ้ำเน่อ”
พระเยซูจึงสั่งมันว่า “จะไปปากนัก ออกมาจากเขาบ่าเดี่ยวนี้” ผีฮ้ายนั้นก็เยียะหื้อคนนั้นโก้นลงต่อหน้าคนตังหลาย แล้วก็ออกจากป้อจายคนนั้นไป โดยคนนั้นบ่ได้ฮับบาดเจ็บ
พระเยซูก็ไปยืนอยู่ตังข้างตี้นอนของนาง อู้ว่า “ขอหื้อหายไข้บ่าเดี่ยวนี้” แล้วนางก็หายจากไข้ สักกำเดียวนางก็ลุกขึ้นฮับใจ๊ผ่อกอยพระเยซูกับหมู่ของพระองค์
หมู่เขามาฮ้องพระองค์ลุก บอกพระองค์ว่า “อาจ๋ารย์ อาจ๋ารย์ หมู่เฮาจะจ๋มน้ำต๋ายกั๋นหมดแล้ว” พระองค์ก็ลุกขึ้นห้ามลมกับคลื่น แล้วคลื่นกับลมก็หยุด ทะเลก็หนิมผิ้วดี