26 พระองค์อู้ต่อแหมว่า “แผ่นดินของพระเจ้าเผียบเหมือนกับป้อจายคนนึ่งหว่านเม็ดพืชลงในโต้งนา
พระเยซูตอบว่า “ข้อล้ำเลิ็กเรื่องแผ่นดินของสวรรค์โผดหื้อต้านตังหลายฮู้ได้ ส่วนหมู่คนอื่นๆ นั้นบ่โผดหื้อใผฮู้สักคน
พระเยซูเล่ากำเผียบแหมเรื่องนึ่ง หื้อเขาตังหลายฟังว่า “แผ่นดินสวรรค์ เผียบเหมือนคนนึ่งคัดข้าวเจื๊อดีมาหว่านในนาของเขา
แล้วพระองค์ก็เล่าเรื่องต่างๆ เป๋นกำเผียบสอนหมู่เขา พระองค์เล่าว่า “มีจาวนาคนนึ่ง ออกไปหว่านเม็ดพืช
พระเยซูเล่ากำเผียบแหมเรื่องนึ่งหื้อเขาฟังว่า “แผ่นดินสวรรค์ เผียบเหมือนเม็ดมัสตาร์ดเม็ดนึ่ง ตี้คนนึ่งเอาไปปูกไว้ในสวนของเขา
พระเยซูก็เล่ากำเผียบแหมเรื่องนึ่งหื้อเขาฟังว่า “แผ่นดินสวรรค์เผียบเหมือนเจื๊อผงฟู ตี้แม่ญิงคนนึ่งเอามาสูนกับแป้งสามถัง เจื๊อนั้นก็เยียะหื้อแป้งนั้นปุ๊ขึ้นตึงหมด”
ว่า “กลับใจ๋จากบาปเน่อ ย้อนว่าแผ่นดินสวรรค์ใก้เข้ามาแผวแล้ว”
ตั้งแต่นั้นมาพระเยซูก็ตั้งเก๊าบอกว่า “หื้อกลับใจ๋จากบาปเหีย ย้อนว่าแผ่นดินสวรรค์ใก้เข้ามาแผวแล้ว”
คนตี้เข้าใจ๋อยู่แล้วก็จะเข้าใจ๋นักขึ้นแหม ส่วนคนตี้บ่เข้าใจ๋กับบ่สนใจ๋นั้น แม้สิ่งตี้เขาเข้าใจ๋พระเจ้าก็จะเยียะหื้อเขาบ่เข้าใจ๋แหมเลย”
ต๋อนเมื่อคืนก็นอนหลับ เมื่อวันก็ลุกขึ้น ไปๆ มาๆ เม็ดพืชนั้นจะงอกจ๋ำเริญขึ้นจาใดเขาก็บ่ฮู้
พระองค์อู้หื้อฟังว่า “แผ่นดินของพระเจ้าเหมือนอะหยัง เฮาจะเผียบแผ่นดินของพระเจ้าเหมือน อะหยังดีน่อ
“กำเผียบคือจาอี้ เม็ดพืชก็คือถ้อยกำของพระเจ้า
“มีจาวนาคนนึ่งออกไปหว่านเม็ดพืช บางเม็ดตกต๋ามหนตางเตียว คนก็ย่ำแล้วนกก็มาจิกกิ๋นเหียหมด
เฮาบอกความจริงแก่ต้านตังหลายว่า ถ้าเม็ดข้าวแห้งแล้วตกลงดิน ก็จะงอกขึ้นมาหื้อผลแหมหลายเม็ด แต่ถ้าบ่ตกลงดิน ก็จะเป๋นก้าเม็ดข้าวเม็ดเดียวเต้าอั้น
หมู่ตี้สร้างความสงบสุข โดยหว่านสันติสุขลงไป ก็จะได้เก็บเกี่ยวผล คือจีวิตตี้พระเจ้าปอใจ๋