2 ก็ปากั๋นมาเต๋มบ้านจ๋นล้นออกมายัดกั๋นอยู่หน้าปะตู๋ แล้วพระเยซูก็เตสนาสั่งสอนถ้อยกำของพระเจ้าหื้อหมู่เขาฟัง
พระองค์ตั้งเก๊าเตสนาสั่งสอนหมู่เขาว่า
หลังจากยอห์นผู้หื้อบัพติศมาโดนยับขังคอกแล้ว พระเยซูก็ปิ๊กไปแคว้นกาลิลี ตั้งเก๊าเตสนาสั่งสอนเรื่องข่าวดีของพระเจ้าหื้อคนตี้หั้นว่า
ปากั๋นมาออถ้าอยู่ตี้ปะตู๋หน้าบ้าน
เมื่อปะแล้วหมู่เขาก็บอกว่า “คนตังหลายปากั๋นตวยเซาะหาพระองค์อยู่”
แต่เมื่อป้อจายคนนี้ออกไปแล้ว ก็เล่าหื้อคนตังหลายฟังจ๋นฮู้กั๋นไปใคว่หมด เยียะหื้อพระเยซูเข้าไปในเมืองอย่างเปิดเผยบ่ได้ พระองค์ก็ต้องหลบอยู่นอกเมือง แต่ก็ยังมีคนนักขนาดจากกู้หนกู้แห่งหลั่งไหลมาหาพระองค์
ต่อมาแหมสองสามวัน พระเยซูเข้าไปในเมืองคาเปอรนาอุมแหม จาวบ้านจาวเมืองฮู้ข่าวว่าพระองค์ปิ๊กมาอยู่บ้านตี้เกยอยู่แล้ว
พระเยซูเตียวต๋ามฮิมทะเลสาบแหม มีคนจ๋ำนวนนักมาหาพระองค์ พระองค์จึงเตสนาสั่งสอนหมู่เขา
เมื่อพระเยซูขึ้นจากเฮือ ก็หันคนเป๋นจ๋ำนวนนัก พระองค์ก็ฮู้สึกอินดูหมู่เขา ย้อนว่าหมู่เขาเผียบเหมือนฝูงแกะตี้บ่มีคนเลี้ยง พระองค์จึงสั่งสอนหมู่เขาหลายเรื่อง
กำนั้นมีคนนักเป๋นปันๆ คนมาจุมนุมยัดกั๋นอยู่ พระเยซูอู้กับหมู่สาวกของพระองค์ก่อนว่า “ต้านตังหลายจงหละวังเจื๊อฟูของหมู่ฟาริสี คือความหน้าซื่อใจ๋ก๊ด
วันนึ่งเมื่อพระองค์ก่ำลังสั่งสอนอยู่ ก็มีหมู่ฟาริสีกับหมู่ธรรมาจ๋ารย์นั่งฟังอยู่ตี้หั้นตวย หมู่เขามาจากกู้หมู่บ้านในแคว้นกาลิลี แคว้นยูเดียกับกรุงเยรูซาเล็ม กับพระเจ้าได้หื้อฤทธิ์อำนาจกับพระเยซูตี้ฮักษาโรคต่างๆ หื้อหาย
ต่อมาพระองค์ก็เตียวตางไปใคว่บ้านใคว่เมือง บอกข่าวดีเรื่องแผ่นดินของพระเจ้า สาวกสิบสองคนก็อยู่กับพระองค์
“กำเผียบคือจาอี้ เม็ดพืชก็คือถ้อยกำของพระเจ้า
ฝ่ายหมู่ผู้เจื้อตี้แตกขะแลขะแจไปต๋อนตี้มีก๋านค่ำเขหลังจากสเทเฟนต๋าย พ่องก็ไปไก๋แผวดินแดนฟีนิเซีย พ่องไปเกาะไซปรัส พ่องผดไปแผวเมืองอันทิโอก แต่คนหมู่นี้บอกถ้อยกำเรื่องพระเยซูหื้อจาวยิวฟังเต้าอั้น
หลังจากบอกข่าวดีเรื่องพระเยซูในเมืองเปอร์กาแล้ว ก็เตียวตางลงไปเมืองอัททาลิยา
แล้วเปาโลกับคนตี้ไปตวยกั๋นก็เตียวตางผ่านเขตแดนแคว้นฟรีเจียกับแคว้นกาลาเทีย ย้อนว่าในเวลานั้นพระวิญญาณบริสุทธิ์บ่หื้อหมู่ต้านไปบอกถ้อยกำของพระเจ้าตี้แคว้นเอเชีย
หลังจากเปโตรกับยอห์นเป๋นพยานกับอู้เถิงถ้อยกำขององค์พระผู้เป๋นเจ้าแล้ว ก็ปิ๊กไปกรุงเยรูซาเล็ม ในหละหว่างก๋างตางนั้นก็ได้อู้เถิงข่าวดีเรื่องพระเยซูต๋ามหมู่บ้านของจาวสะมาเรียแหมหลายตี้
แต่พระคัมภีร์มีเขียนไว้ว่า “ถ้อยกำนั้นอยู่ใก้ต้าน อยู่ในปากกับอยู่ในใจ๋ของต้าน” คือข้อความตี้เกี่ยวกับความเจื้อตี้หมู่เฮาบอกอยู่นี้
หื้อบอกถ้อยกำของพระเจ้า เกียมตั๋วหื้อพร้อมตี้จะบอก บ่ว่ามีคนสนใจ๋กาว่าบ่สนใจ๋ ก็หื้อจั๊กจวนคนอื่นแก้ไขความผิด ตึงว่าหื้อ กับหื้อก๋ำลังใจ๋ โดยก๋านสอนด้วยความอดทน