1 ต่อมาแหมสองสามวัน พระเยซูเข้าไปในเมืองคาเปอรนาอุมแหม จาวบ้านจาวเมืองฮู้ข่าวว่าพระองค์ปิ๊กมาอยู่บ้านตี้เกยอยู่แล้ว
ไปเถิงเมืองนาซาเร็ธ แล้วลวดไปอยู่เมืองคาเปอรนาอุม ตี้อยู่ฮิมฝั่งทะเลสาบกาลิลีในเขตแดนของเศบูลุนกับนัฟทาลี
พระเยซูก็ลงเฮือข้ามทะเลสาบปิ๊กไปเมืองคาเปอรนาอุมตี้เป๋นตี้อยู่ของพระองค์
แต่เมื่อป้อจายคนนี้ออกไปแล้ว ก็เล่าหื้อคนตังหลายฟังจ๋นฮู้กั๋นไปใคว่หมด เยียะหื้อพระเยซูเข้าไปในเมืองอย่างเปิดเผยบ่ได้ พระองค์ก็ต้องหลบอยู่นอกเมือง แต่ก็ยังมีคนนักขนาดจากกู้หนกู้แห่งหลั่งไหลมาหาพระองค์
ก็ปากั๋นมาเต๋มบ้านจ๋นล้นออกมายัดกั๋นอยู่หน้าปะตู๋ แล้วพระเยซูก็เตสนาสั่งสอนถ้อยกำของพระเจ้าหื้อหมู่เขาฟัง
จากนั้นพระองค์ก็ปิ๊กบ้าน มีหมู่คนมายืนออกั๋นอยู่ตี้บ้านหั้นแหม จ๋นเยียะหื้อพระเยซูตึงหมู่สาวกสิบสองคนบ่มีเวลากิ๋นข้าวกิ๋นน้ำ
เมื่อพระเยซูละคนตังหลายเข้าไปในเฮือน หมู่สาวกก็เข้ามาถามพระองค์ว่า “กำเผียบนั้นหมายความว่าจาใด”
พระเยซูลุกจากตี้หั้นเข้าไปในแคว้นเมืองไทระกับเมืองไซดอน แล้วเข้าไปในเฮือนหลังนึ่ง พระองค์บ่ต้องก๋านหื้อใผฮู้ใผหัน แต่ก็ยังมีคนฮู้คนหันอยู่
เมื่อพระเยซูเข้าไปในเฮือนหลังนึ่ง หมู่สาวกก็มาถามพระองค์เป๋นส่วนตั๋วว่า “เป๋นจาใดหมู่เฮาเถิงไล่ผีนั้นออกบ่ได้”
พระองค์ก็อู้กับเขาตังหลายว่า “ต้านตังหลายคงจะอ้างกำสุภาษิตใส่เฮาตี้ว่า ‘หมอฮักษาตั๋วเก่าก่อนเต๊อะ’ กับจะว่า ‘สิ่งตี้ได้ยินว่าต้านเยียะในเมืองคาเปอรนาอุม หื้อเยียะตี้นี่ในเมืองของตั๋วพ่อง’ ”
มีคนหามคนง่อยคนนึ่งนอนอยู่ตี้นอนมา หมู่เขาฮิจะเอาคนป่วยเข้าไปวางลงตังหน้าพระเยซู
เมื่อข้าราชก๋านคนนั้นได้ยินว่าพระเยซูลุกจากแคว้นยูเดียมาแคว้นกาลิลี เขาก็ฟั่งไปอ้อนวอนขอหื้อพระองค์มาฮักษาลูกบ่าวของเขาตี้ก่ำลังจะต๋ายแล้ว
เมื่อได้ยินเสียงจาอั้น คนตังหลายก็ปากั๋นมาผ่อ แล้วก็ปากั๋นงืดตี้ได้ยินหมู่ผู้เจื้ออู้เป๋นภาษาหมู่เขา