5 ต่อมาเจ้าของสวนส่งลูกจ้างคนนึ่งไปแหม หมู่เขาก็ฆ่าเหีย แล้วเจ้าของก็ส่งคนฮับใจ๊ไปแหมหลายคน หมู่คนเจ้าก็บุบตี๋พ่องฆ่าพ่อง
คนอื่นๆ ก็ยับหมู่คนฮับใจ๊ตี้มาบอกนั้นแล้วบุบฆ่าเหีย
“โอ เยรูซาเล็ม เยรูซาเล็มเหย เจ้าคือผู้ตี้ได้ฆ่าผู้เป๋นปากเป๋นเสียงแตนพระเจ้า แล้วเอาบ่าหินขว้างคนหมู่นั้นตี้พระเจ้าส่งมาหาหมู่เจ้าจ๋นต๋าย หลายเตื้อเฮาใค่เอาลูกของเจ้ามาไว้ในอ้อมอก เหมือนแม่ไก่กกลูกอยู่ใต้ปีกของมัน แต่เจ้าบ่ยอม
จงจื้นจมยินดีเต๊อะ ย้อนว่าพระเจ้ามีรางวัลอันยิ่งใหญ่ไว้ในสวรรค์สำหรับหมู่ต้านแล้ว หมู่ผู้เป๋นปากเป๋นเสียงแตนพระเจ้าสมัยเก่าก่อน ก็โดนค่ำจาอี้เหมือนกั๋น
เจ้าของสวนก็ส่งลูกจ้างไปแหมคนนึ่ง กำนี้คนเจ้าปากั๋นบุบหัวเขากับเยียะหื้อเขาอาย
เจ้าของสวนยังมีแหมคนนึ่ง เป๋นลูกบ่าวตี้เขาฮัก จึงส่งลูกไป กึ๊ดว่า ‘คนเจ้าหมู่นั้นก็จะนับถือลูกบ่าวของเฮาพ่อง’
แต่เฮาจะบอกหื้อฮู้ว่าเอลียาห์ได้มาแล้ว คนตังหลายก็ปากั๋นเยียะบ่ดีกับเปิ้นต๋ามใจ๋ของหมู่เขา เหมือนกับตี้เกยเขียนไว้ในพระคัมภีร์”
ต้านตังหลายจงมีความเมตต๋ากรุณา เหมือนพระบิดาของต้านมีความเมตต๋ากรุณา