5 ต๋อนตี้พระเยซูเตียวเข้าไปในเมืองคาเปอรนาอุม มีนายร้อยทหารโรมันคนนึ่งเข้ามาอ้อนวอน เปื้อขอความจ้วยเหลือจากพระองค์
ส่วนเมืองคาเปอรนาอุม เจ้ากึ๊ดว่าเจ้าจะถูกยกขึ้นเปียงฟ้าสวรรค์กาบ่ใจ้เน่อ แต่เจ้าจะถูกโจ้งลงไปในแดนคนต๋ายเน่อ ย้อนว่าก๋านอัศจ๋รรย์ตี้เฮาได้เยียะหื้อเจ้าหันนี้ ถ้าเอาไปเยียะตี้เมืองโสโดมเมืองนั้น ก็จะยังมีอยู่จ๋นเถิงตึงวันนี้
เมื่อนายร้อยกับหมู่ทหารตี้เฝ้าพระเยซูอยู่หันแผ่นดินไหวกับเหตุก๋ารณ์ตึงหมดตี้เกิดขึ้น ก็กั๋วกั๋นขนาด อู้ว่า “แต๊ๆ แล้วต้านคนนี้เป๋นพระบุตรของพระเจ้า”
ไปเถิงเมืองนาซาเร็ธ แล้วลวดไปอยู่เมืองคาเปอรนาอุม ตี้อยู่ฮิมฝั่งทะเลสาบกาลิลีในเขตแดนของเศบูลุนกับนัฟทาลี
พระเยซูก็ลงเฮือข้ามทะเลสาบปิ๊กไปเมืองคาเปอรนาอุมตี้เป๋นตี้อยู่ของพระองค์
เมื่อนายร้อยทหารตี้ยืนอยู่ส่องหน้าพระองค์หันว่าพระองค์ต๋ายจาใด ก็อู้ว่า “แต๊ๆ แล้ว ต้านคนนี้เป๋นพระบุตรของพระเจ้า”
ต่อมาแหมสองสามวัน พระเยซูเข้าไปในเมืองคาเปอรนาอุมแหม จาวบ้านจาวเมืองฮู้ข่าวว่าพระองค์ปิ๊กมาอยู่บ้านตี้เกยอยู่แล้ว
เมื่อหมู่ทหารก่ำลังเอาเจื้อกหนังมัดเกียมเฆี่ยนต้าน เปาโลก็ถามนายร้อยตี้ยืนอยู่ตี้หั้นว่า “จะเฆี่ยนคนสัญจ้าดโรมันก่อนตัดสินต๋ามกฎหมายแล้วกา”
เปาโลฮ้องนายร้อยคนนึ่งมาบอกว่า “ขอปาป้อจายหนุ่มคนนี้ไปหานายพันกำเต๊อะ เขามีเรื่องสำคัญจะบอกหื้อต้านฮู้”
จากนั้นนายพันฮ้องนายร้อยมาสองคนสั่งว่า “หื้อไปเกียมทหารราบสองร้อยนาย ทหารม้าเจ็ดสิบนาย ทหารหอกแหมสองร้อยนาย เกียมออกเตียวตางไปเมืองซีซารียาต๋อนสามทุ่มคืนนี้
เมื่อมีลมปั๊ดมาตังใต้บ่ปอแฮงเต้าใด หมู่เขาก็กึ๊ดว่าเหมาะแล้ว เป๋นลมตี้เฮาไปต่อได้ ลูกเฮือจึงจั๊กสมอเฮือขึ้น แล้วแล่นเลาะไปต๋ามฮิมฝั่งเกาะครีต
แล้วเปาโลก็อู้กับนายร้อยกับหมู่ทหารว่า “ถ้าคนหมู่นี้บ่อยู่ในเฮือ หมู่ต้านตึงหมดตึงเสี้ยงจะต้องต๋ายแน่ๆ”
แต่นายร้อยใค่จ้วยจีวิตเปาโลบ่หื้อต๋าย จึงห้ามบ่หื้อหมู่เขาเยียะต๋ามตี้กึ๊ดนั้น เขาสั่งคนตี้ว่ายน้ำจ้างหื้อโดดลงน้ำแล้วว่ายขึ้นฝั่งไปก่อน
เมืองลิดดากับเมืองยัฟฟาอยู่บ่ไก๋กั๋น เมื่อหมู่ผู้เจื้อได้ยินว่าเปโตรอยู่ในเมืองลิดดา หมู่เขาก็ใจ๊ป้อจายสองคนไปอ้อนวอนเจิญเปโตรว่า “ขอมาเวยๆ เต๊อะ”