3 พระเยซูก็ยื่นมือไปหยุบป้อจายคนนั้นแล้วอู้ว่า “เฮาใค่จ้วย จงหายโรคเต๊อะ” แล้วเขาก็หายเป๋นขี้ตู้ดบ่าเดี่ยวนั้นเลย
แล้วพระเยซูสั่งคนมือลีบนั้นว่า “เหยียดมือของเจ้าออกมา” เขาก็เยียะตวยต๋าม แล้วมือของเขาก็หายดีเหมือนแหมเผิกนึ่ง
พระเยซูฮู้สึกอินดูก็ยื่นมือออกไปหยุบป้อจายคนนั้น แล้วอู้ว่า “เฮาใค่จ้วย จงหายโรคเต๊อะ”
พระองค์ก็ลุกขึ้นห้ามลม แล้วสั่งคลื่นว่า “ย้าง ย้างบ่าเดี่ยวนี้” แล้วลมก็ย้าง คลื่นก็หนิมผิ้วบ่าเดี่ยวนั้นเลย
พระองค์ก๋ำมือของหละอ่อนคนนั้นแล้วอู้ว่า “ทาลิธา คูมิ” เป๋นภาษาฮีบรูแป๋ว่า “หล้าเหย ลุกขึ้นเต๊อะ”
แล้วพระองค์แหงนหน้าผ่อฟ้าสวรรค์ ถอนหายใจ๋ยาวด้วยความอินดูแล้วบอกคนนั้นว่า “เอฟฟาธา” แป๋ว่า “จงเปิดออก”
เมื่อพระเยซูหันหลายคนปากั๋นล่นเข้ามาหานักขึ้น พระองค์ก็สั่งผีฮ้ายตั๋วนั้นว่า “ไอ่ผีตี้เยียะหื้อหูหนวกอู้บ่ได้ เฮาสั่งหื้อเจ้าออกจากหละอ่อนคนนี้ ห้ามปิ๊กมาเข้าเขาแหมซ้ำเน่อ”
กับในสมัยเอลีชาผู้เป๋นปากเป๋นเสียงแตนพระเจ้าก็เหมือนกั๋น ในหมู่จาวอิสราเอลมีคนเป๋นขี้ตู้ดหลายคน แต่บ่มีใผได้ฮับก๋านฮักษาหื้อหายเลย เว้นแต่นาอามานจาวซีเรียเต้าอั้น”
พระองค์ยื่นมือออกไปหยุบป้อจายคนนั้นแล้วอู้ว่า “เฮาใค่จ้วย จงหายโรคเต๊อะ” แล้วเขาก็หายเป๋นขี้ตู้ดบ่าเดี่ยวนั้นเลย
แล้วพระองค์เข้าไปใก้ๆ แล้วต๊ะแตะหามศพ หมู่ตี้หามก็หยุดยืน พระองค์จึงสั่งว่า “จายหนุ่มเหย เฮาสั่งเจ้าหื้อลุกขึ้น”
บ่ากองพระเยซูอู้จาอั้นแล้ว พระองค์ก็ฮ้องเอิ้นขึ้นมาว่า “ลาซารัสเหย ออกมาเต๊อะ”
ถ้าเฮาบ่ได้เยียะก๋านอัศจ๋รรย์ตี้บ่เกยมีใผเยียะในหมู่เขา หมู่เขาก็จะบ่มีบาปอะหยัง แต่หมู่เขาได้หันก๋านอัศจ๋รรย์หลายอย่างตี้เฮาเยียะไปแล้ว หมู่เขาก็ยังจังเฮากับพระบิดาของเฮาอยู่
เหมือนกับตี้พระบิดาเยียะหื้อคนต๋ายแล้วเป๋นขึ้นจากความต๋าย พระบุตรก็จะหื้อจีวิตกับใผก็ได้ตี้พระองค์ใค่โผดหื้อเหมือนกั๋น