1 เมื่อพระเยซูเตียวลงมาจากดอยแล้ว ก็มีคนเป๋นหมู่ใหญ่ติดต๋ามพระองค์ไป
แต่พระเยซูฮู้ตั๋วเหียก่อนว่าหมู่เขาวางแผนจะเยียะอะหยัง ก็เลยออกไปจากตี้หั้น มีคนเป๋นจ๋ำนวนนักตวยพระองค์ไป พระองค์ก็ได้ฮักษาคนป่วยหื้อหายกู้คน
มีหมู่คนจ๋ำนวนนักมาหาพระองค์ ปาหมู่คนง่อย คนต๋าบอด คนพิก๋าน คนเป๋นใบ้ ตึงคนตี้เป๋นพยาธิสะป๊ะ มาวางนอนใก้ตี๋นพระเยซู แล้วพระองค์ก็โผดฮักษาหมู่เขาจ๋นหายกั๋นหมดกู้คน
มีคนติดต๋ามพระเยซูไปเป๋นจ๋ำนวนนัก พระองค์ก็ฮักษาคนเป๋นพยาธิในหมู่เขาตี้หั้น
ต๋อนตี้พระเยซูกับสาวกก่ำลังออกจากเมืองเยรีโค มีคนเตียวไปตวยเป๋นจ๋ำนวนนัก
พระเยซูไปตังใด คนจ๋ำนวนนักก็ตวยพระองค์ไป มีตึงคนตี้มาจากแคว้นกาลิลี แคว้นทศบุรี กรุงเยรูซาเล็ม แคว้นยูเดีย ตึงดินแดนตังวันออกของแม่น้ำจอร์แดนตวย
ย้อนว่าพระองค์สอนอย่างผู้ตี้มีสิทธิอำนาจแต๊ๆ บ่เหมือนหมู่ธรรมาจ๋ารย์
เมื่อพระเยซูหันคนเข้ามาแวดพระองค์เป๋นหมู่ พระองค์จึงสั่งสาวกปาข้ามไปแหมเผิกนึ่งของทะเลสาบ
ต๋อนนั้นมีคนนึ่งเป๋นขี้ตู้ด มาคุกเข่าไหว้ต่อหน้าพระองค์ อู้ว่า “พระองค์เจ้าข้า ถ้าพระองค์ใค่จ้วยข้าพเจ้าหื้อหาย ข้าพเจ้าก็จะหายแน่ๆ”
พระเยซูไปทะเลสาบกาลิลีกับหมู่สาวก แล้วมีคนนักขนาดตวยพระองค์ไป ตึงคนตี้มาจากแคว้นกาลิลี แคว้นยูเดีย
มีคนเล่าเรื่องของพระเยซูไปไก๋แหม คนตังหลายจ๋ำนวนนักก็มาจุมนุมกั๋น เปื้อจะฟังพระองค์กับหื้อพระองค์ฮักษาโรคต่างๆ ของเขาหื้อหาย