3 มารก็มาอู้กับพระองค์ว่า “ถ้าต้านเป๋นพระบุตรของพระเจ้า หื้อสั่งบ่าหินหมู่นี้เป๋นเข้าหนมปังแล่”
หมู่สาวกตี้อยู่ในเฮือปากั๋นมากราบไหว้พระเยซู แล้วอู้ว่า “ต้านเป๋นพระบุตรของพระเจ้าแต๊ๆ”
ซีโมนตี้ฮ้องแหมจื้อว่าเปโตรตอบว่า “พระองค์เป๋นพระคริสต์เป๋นพระบุตรของพระเจ้าตี้มีจีวิตอยู่”
แต่พระเยซูดักอยู่ มหาปุโรหิตก็อู้กับพระองค์ว่า “ขอต้านสาบานในนามพระเจ้าตี้มีจีวิตอยู่ ขอหื้อบอกหมู่เฮามาเต๊อะว่า ต้านเป๋นพระคริสต์ พระบุตรของพระเจ้าจาอั้นกา”
แล้วมีเสียงจากฟ้าสวรรค์ว่า “ต้านผู้นี้เป๋นลูกตี้เฮาฮัก เฮาเปิงใจ๋แต๊ๆ”
ข่าวดีเรื่องพระเยซูคริสต์ผู้เป๋นบุตรของพระเจ้าได้ตั้งเก๊าจาอี้ว่า
เมื่อหมู่ผีฮ้ายตี้เข้าในคนหันพระองค์ ก็หมอบลงกราบไหว้พระองค์ แล้วฮ้องเสียงดังว่า “ต้านเป๋นบุตรของพระเจ้า”
แล้วฮ้องเสียงดังว่า “พระเยซูพระบุตรของพระเจ้าผู้สูงสุด มายุ่งกับข้าเยียะหยัง ขอสัญญาต่อพระเจ้าก่อนเต๊อะว่า พระองค์จะบ่ทรมานข้า”
ทูตสวรรค์ตอบว่า “พระวิญญาณบริสุทธิ์จะอยู่กับเจ้า ฤทธิ์เดชของพระเจ้าผู้สูงสุดจะปกคุมเจ้าไว้ ย้อนจาอี้ผู้บริสุทธิ์ตี้จะเกิดมานั้นจะได้จื้อว่า พระบุตรของพระเจ้า
หมู่เขาก็ถามพระองค์แหมว่า “ต้านเป๋นพระบุตรของพระเจ้ากา” พระองค์ก็ตอบว่า “หมู่ต้านอู้แล้วว่าเฮาเป๋น”
มารจึงอู้กับพระองค์ว่า “ถ้าต้านเป๋นพระบุตรของพระเจ้า ก็หื้อสั่งบ่าหินก้อนนี้เป๋นเข้าหนมปังแล่”
หมู่ผีฮ้ายก็ออกจากคนตี้โดนเข้าตวย มันฮ้องเสียงดังว่า “ต้านเป๋นพระบุตรของพระเจ้า” พระองค์ก็ห้ามบ่หื้อหมู่มันอู้ ย้อนหมู่มันฮู้แล้วว่าพระองค์เป๋นพระคริสต์
แล้วมารก็ปาพระเยซูไปกรุงเยรูซาเล็ม ปาขึ้นไปอยู่บนหลังคาพระวิหาร แล้วบอกพระองค์ว่า “ถ้าต้านเป๋นพระบุตรของพระเจ้าแต๊ๆ ก็หื้อโดดลงไปแล่
เฮาหันเรื่องนี้กับต๋าตั๋วเก่า เป๋นพยานได้ว่า คนนี้เป๋นพระบุตรของพระเจ้าแต๊ๆ”
นาธานาเอลก็บอกว่า “อาจ๋ารย์ ต้านเป๋นพระบุตรของพระเจ้า กับเป๋นกษัตริย์ของจาวอิสราเอลแต๊ๆ”
แต่ตี้ได้เขียนสิ่งหมู่นี้ลงไปก็เปื้อหมู่ต้านจะเจื้อว่า พระเยซูเป๋นพระคริสต์ คือพระบุตรของพระเจ้า และถ้าใผวางใจ๋พระองค์ ก็จะมีจีวิตนิรันดร์
เมื่อพระเยซูได้ยินว่ามีอะหยังเกิดขึ้นกับป้อจายตี้เกยต๋าบอดคนนั้นพ่อง พระองค์ก็เลยไปหาเขา กับถามเขาว่า “ต้านเจื้อวางใจ๋ในบุตรมนุษย์กา”
แล้วเซาโลก็บ่รอจ๊าตี้จะไปธรรมศาลาของจาวยิว แล้วตั้งเก๊าบอกเรื่องของพระเยซูว่า “พระองค์เป๋นพระบุตรของพระเจ้า”
ย้อนว่า พระเยซูคริสต์พระบุตรของพระเจ้า ผู้ตี้ข้าพเจ้า กับสิลวานัส ตึงทิโมธี ได้บอกกับหมู่ต้าน ก็บ่ใจ้เป๋น “แต๊” กับ “บ่แต๊” แต่กู้อย่างตี้พระองค์บอกนั้นก็เป๋น “แต๊”หมด
ตั๋วข้าพเจ้านี้ได้ถูกเขิงอยู่บนไม้ก๋างเขนตวยพระคริสต์ กับได้ต๋ายไปแล้ว บ่าเดี่ยวนี้พระเยซูก็อยู่ในตั๋วของข้าพเจ้า ข้าพเจ้าใจ๊จีวิตต่อไปโดยก๋านเจื้อวางใจ๋ในพระคริสต์ ผู้เซิ่งเป๋นพระบุตรของพระเจ้า พระองค์ฮักข้าพเจ้ากับได้สละจีวิตเปื้อข้าพเจ้า
ย้อนจาอั้นข้าพเจ้าเลยอดใจ๋ต่อไปบ่ได้ จึงได้ส่งทิโมธีมาผ่อความเจื้อของหมู่ต้านว่าเป๋นจาใดกั๋นพ่อง กั๋วว่าซาต๋านจะล่อลวงต้านหื้อหลงไป แล้วตี้หมู่เฮาได้อุตส่าห์เยียะก๋านหนักไว้นั้นก็จะบ่มีประโยชน์
บ่ดีหื้อใผคนใดเยียะผิดตางเพศ กาว่าเป๋นคนบ่นับถือพระเจ้าเหมือนเอซาวผู้ตี้เอาสิทธิ์ลูกคนเก๊าแลกกับของกิ๋นคาบเดียว
ย้อนจาอั้น เมื่อเฮามีมหาปุโรหิตยิ่งใหญ่ตี้ได้เข้าไปอยู่ในสวรรค์แล้ว คือพระเยซูพระบุตรของพระเจ้า ก็หื้อเฮายึดมั่นในความเจื้อตี้เฮาได้ยอมฮับไว้
บ่มีเขียนไว้ว่าใผเป๋นป้อแม่ของต้าน กาว่าป้ออุ๊ยแม่หม่อนของต้านเป๋นใผ วันเกิดกาว่าวันต๋ายของต้านก็บ่มีเขียนบอกไว้ ต้านเป๋นเหมือนพระบุตรของพระเจ้า ตั๊ดตี้ว่าต้านเป๋นปุโรหิตตลอดไป
คนใดตี้ยังเยียะบาปอยู่ คนนั้นก็เป๋นของมาร ย้อนว่ามารได้เยียะบาปมาตั้งแต่เมื่อเก๊าหัวทีแล้ว นี่เป๋นเหตุตี้พระบุตรของพระเจ้ามาป๋ากฏ เปื้อมาทำลายก๋านงานของมารเหีย
บ่ต้องกั๋วเลยเถิงสิ่งตี้หมู่ต้านจะต้องทนตุ๊กทรมานนั้น ฟังหื้อดีเน่อ มารจะยับหมู่ต้านบางคนขังคอกเปื้อทดสอบหมู่ต้าน ต้านตังหลายจะทนตุ๊กทรมานเป๋นเวลาสิบวัน แต่จงซื่อสัตย์ต่อเฮาตลอดจ๋นต๋าย แล้วเฮาจะหื้อมงกุฎแห่งจีวิตแก่หมู่ต้าน