48 พระองค์อู้กับนางว่า “ลูกเหยความเจื้อของเจ้าเยียะหื้อเจ้าหายโรคแล้ว ขอหื้ออยู่ดีมีสุขเน่อ”
ต้านจะบ่หักไม้อ้อตี้จ๊ำแล้วขว้าง กับต้านจะบ่ดับไส้โกมไฟตี้เป๋นควันใก้จะดับ ต้านจะเยียะจาอี้จ๋นกว่าต้าน จะเยียะหื้อความยุติธรรมได้ฮับชัย
แล้วพระเยซูก็บอกกับนายร้อยคนนั้นว่า “ปิ๊กไปบ้านของต้านก่อนเต๊อะ ส่วนเรื่องตี้ต้านต้องก๋านนั้นก็จะเป๋นไปต๋ามตี้ต้านเจื้อ” เวลาเดียวกั๋นนั้นคนฮับใจ๊ก็หายเป๋นปกติ
มีคนปากั๋นหามคนง่อยนอนอยู่ตี้นอนคนนึ่งมาหาพระเยซู เมื่อพระองค์หันความเจื้อของหมู่เขา ก็อู้กับคนง่อยว่า “ลูกเหย สบายใจ๋เต๊อะ บาปของเจ้าได้โผดยกหื้อแล้วเน่อ”
ส่วนพระเยซูงว้ายหลังปิ๊กมาหันใส่ก็อู้กับนางว่า “ลูกเหย สบายใจ๋ได้แล้วเน่อ ความเจื้อของเจ้าเยียะหื้อเจ้าหายโรคแล้ว” แล้วนางก็หายบ่าเดี่ยวนั้นเลย
พระเยซูก็อู้กับนางว่า “ลูกเหย ความเจื้อของเจ้าเยียะหื้อเจ้าหายโรคแล้ว จะบ่ต้องตุ๊กแหม ขอหื้ออยู่ดีมีสุขเน่อ”
แล้วพระองค์ก็บอกคนนั้นว่า “ลุกขึ้นไปเต๊อะความเจื้อของเจ้าได้เยียะหื้อเจ้าหายเป๋นปกติแล้ว”
พระเยซูบอกเขาว่า “จงผ่อหันเต๊อะ ความเจื้อของเจ้าเยียะหื้อต๋าของเจ้าหายบอดแล้ว”
พระเยซูจึงบอกแม่ญิงคนนั้นว่า “ความเจื้อของเจ้าได้เยียะหื้อเจ้ารอดป๊นบาปโต้ษแล้ว ขอหื้ออยู่ดีมีสุขเน่อ”
เมื่อแม่ญิงคนนั้นหันว่าพระเยซูฮู้แล้ว นางกั๋วจ๋นตั๋วสั่นเข้ามาก้มลงกราบพระองค์ บอกพระองค์ต่อหน้าคนตังหลายว่า นางได้ถูกต้องพระองค์ย้อนเหตุอะหยัง และได้หายโรคตันที
ป้อจายคนนี้ก่ำลังนั่งฟังเปาโลอู้อยู่ เปาโลก็ปักต๋าผ่อมาตี้เขา แล้วหันว่าเขามีความเจื้อปอตี้จะฮับก๋านฮักษาหื้อหายได้
องค์พระผู้เป๋นเจ้าผู้มีฤทธิ์อำนาจสูงสุดอู้ว่า “เฮาจะเป๋นป้อของหมู่เจ้า หมู่เจ้าก็จะเป๋นลูกบ่าวกับลูกสาวของเฮา”
แต๊ๆ แล้วเฮาตังหลายก็ได้ฮับข่าวดีเหมือนกั๋นกับหมู่เขา แต่ข่าวดีตี้หมู่เขาได้ยินนั้นบ่เป๋นประโยชน์ต่อเขา ย้อนว่าเขาหมู่นั้นบ่ได้เจื้อ