5 ย้อนเขาฮักคนในจ้าดของเฮา กับเขาได้แป๋งธรรมศาลาหื้อเฮาตวย”
เมื่อหมู่คนเฒ่าคนแก่นั้นมาเถิงพระเยซูแล้ว ก็อ้อนวอนแล้วอ้อนวอนแหมว่า “นายร้อยคนนั้นสมควรตี้ต้านจะจ้วย
พระเยซูจึงไปกับหมู่เขา เมื่อไปเกือบจะเถิงเฮือนตี้นายร้อยคนนั้นอยู่ นายร้อยก็หื้อเปื้อนบางคนไปหาพระองค์ ใจ๊บอกว่า “บ่ถ้าเข้าไปในเฮือนเน่อ ย้อนข้าพเจ้าบ่ดีปอตี้จะหื้อต้านลอดเข้ามาในจายคาเฮือนของข้าพเจ้า
ย้อนว่าเมื่อเจื้อในพระเยซูคริสต์แล้ว ก๋านเข้ากาว่าบ่เข้าพิธีสุหนัต ก็บ่มีประโยชน์อะหยัง แต่สิ่งตี้สำคัญก็คือความเจื้อตี้แสดงออกมาโดยความฮัก
เฮาฮู้ว่าเฮาเกยเป๋นเหมือนคนตี้ต๋ายไป แล้วได้ฮับจีวิตใหม่ เฮาฮู้ได้ย้อนเฮาฮักปี้น้องผู้เจื้อของเฮา ส่วนคนตี้บ่ฮักคนอื่น ก็เหมือนเป๋นคนตี้ยังอยู่ในความต๋าย