21 ในเวลาหละหว่างนั้นพระเยซูได้ฮักษาคนเจ็บคนเป๋นโรคต่างๆ หื้อหายเป๋นจ๋ำนวนนัก คนตี้ผีเข้าก็หาย คนต๋าบอดก็ผ่อหันได้
พระเยซูเตียวตางไปใคว่แคว้นกาลิลี เปื้อเตสนาสั่งสอนในธรรมศาลาของจาวยิว กับบอกข่าวดีเรื่องแผ่นดินของพระเจ้าหื้อคนฮู้ ป๋ายบ่ปอยังฮักษาคนเป๋นพยาธิต่างๆ หื้อหายตวย
เยียะหื้อจื้อเสียงของพระองค์ดังไปใคว่ประเทศซีเรีย หมู่คนก็ปาคนตังหลายตี้เป๋นพยาธิต่างๆ มาหาพระองค์ อย่างคนตี้เจ็บป่วยนัก คนโดนผีเข้า คนเป๋นลมบ้าหมู คนเป๋นง่อย พระองค์ก็ได้ฮักษาหมู่เขาจ๋นหายกั๋นหมดกู้คน
ย้อนในวันนั้นพระองค์ได้ฮักษาคนจ๋ำนวนนักหื้อหาย คนเป๋นพยาธิพะยำต่างๆ ก็ยัดยู้กั๋นเข้ามาเปื้อจะหยุบจะก๋ำพระองค์ แล้วจะหายโรค
บ่ากองเขาหยุบเสื้อพระเยซู เลือดตี้ตกอยู่ก็หยุดแห้งไปเลย นางก็ฮู้ตั๋วว่าโรคหายแล้ว
พระเยซูก็อู้กับนางว่า “ลูกเหย ความเจื้อของเจ้าเยียะหื้อเจ้าหายโรคแล้ว จะบ่ต้องตุ๊กแหม ขอหื้ออยู่ดีมีสุขเน่อ”
เมื่อหมู่เขามาเถิงพระเยซู ก็บอกพระองค์ว่า “ยอห์นผู้หื้อบัพติศมาใจ๊หมู่เฮามาถามพระองค์ว่า ‘ต้านเป๋นผู้ตี้จะมานั้นกา กาว่าจะต้องกองถ้าคนอื่นแหม’ ”
ย้อนองค์พระผู้เป๋นเจ้าตี๋สอนคนตี้พระองค์ฮัก กับลงโต้ษคนตี้พระองค์ฮับเป๋นลูก”