2 มีคนฮับใจ๊คนนึ่งของนายร้อยทหารโรมัน บ่สบายหนักเกือบจะต๋ายแล้ว นายร้อยฮักคนนั้นนัก
เมื่อนายร้อยกับหมู่ทหารตี้เฝ้าพระเยซูอยู่หันแผ่นดินไหวกับเหตุก๋ารณ์ตึงหมดตี้เกิดขึ้น ก็กั๋วกั๋นขนาด อู้ว่า “แต๊ๆ แล้วต้านคนนี้เป๋นพระบุตรของพระเจ้า”
นายร้อยทหารเมื่อหันเหตุก๋ารณ์เป๋นไปจาอั้น ก็สรรเสริญพระเจ้าว่า “แต๊ๆ แล้ว ต้านคนนี้เป๋นคนบริสุทธิ์”
เมื่อพระเยซูอู้เรื่องหมู่นี้หื้อคนตังหลายฟังแล้ว พระองค์ก็เข้าไปในเมืองคาเปอรนาอุม
นายร้อยได้ยินว่าพระเยซูมา จึงหื้อหมู่คนเฒ่าคนแก่ของจาวยิวบางคน ไปอ้อนวอนขอหื้อพระองค์มาฮักษาคนฮับใจ๊ของเขา
ย้อนว่าเขามีลูกสาวคนเดียวอายุสิบสองขวบ นอนป่วยอยู่เกือบจะต๋ายแล้ว เมื่อพระองค์ก่ำลังไปนั้น คนตังหลายก็ยัดยู้พระองค์
ในเมืองซีซารียามีป้อจายคนนึ่งจื้อโครเนลิอัส เป๋นนายร้อยทหารอยู่ก๋องทหารจื้อก๋องอิตาเลียน
เมื่อทูตสวรรค์ไปแล้ว โครเนลิอัสจึงฮ้องคนฮับใจ๊ในบ้านมาสองคน กับทหารฮับใจ๊แหมคนนึ่งตี้ยำเก๋งพระเจ้าเข้ามาหา
เมื่อนายร้อยได้ยินจาอั้น ก็ไปรายงานหื้อนายพันฮู้ แล้วถามว่า “ต้านจะเยียะจาใดดี ป้อจายคนนี้เป๋นคนสัญจ้าดโรมันเน่อ”
เปาโลฮ้องนายร้อยคนนึ่งมาบอกว่า “ขอปาป้อจายหนุ่มคนนี้ไปหานายพันกำเต๊อะ เขามีเรื่องสำคัญจะบอกหื้อต้านฮู้”
หลังจากหมู่เฮาได้ฮับก๋านตัดสินเรื่องเวลาตี้จะเตียวตางไปประเทศอิตาลีแล้ว เปาโลกับนักโต้ษคนอื่นๆ ก็ถูกกุมตั๋วไว้กับนายร้อยคนนึ่งจื้อยูเลียส มาจากก๋องทหารจักรพรรดิออกัสตัส
วันถัดมาหมู่เฮาก็มาแผวต้าเฮือเมืองไซดอน ยูเลียสดีต่อเปาโลขนาด ยอมหื้อเปาโลไปแอ่วหาหมู่เปื้อนๆ ได้ เปื้อเขาหมู่นั้นจะจ้วยเหลือต้านต๋ามความจ๋ำเป๋น
แต่นายร้อยใค่จ้วยจีวิตเปาโลบ่หื้อต๋าย จึงห้ามบ่หื้อหมู่เขาเยียะต๋ามตี้กึ๊ดนั้น เขาสั่งคนตี้ว่ายน้ำจ้างหื้อโดดลงน้ำแล้วว่ายขึ้นฝั่งไปก่อน
คนเป๋นขี้ข้าต้องเจื้อฟังเจ้านายของตั๋วในโลกกู้เรื่อง บ่ใจ้เยียะต่อหน้าเปื้อหื้อเจ้านายปอใจ๋เต้าอั้น แต่หื้อเยียะจากน้ำใสใจ๋จริงอย่างมีความเก๋งกั๋วองค์พระผู้เป๋นเจ้า