7 หมู่ธรรมาจ๋ารย์กับหมู่ฟาริสีก็ปากั๋นถ้าผ่อว่า พระองค์จะฮักษาเขาในวันสะบาโตก่อ เปื้อจะหาเหตุนาบโต้ษพระองค์
แต่เฮาบอกต้านตังหลายว่า บ่ดีแก้แค้นคนตี้เยียะผิดเยียะฮ้ายต่อต้าน ถ้าใผคนใดตบแก้มเผิกขวาของต้าน ก็หื้อบิ่นแก้มเผิกซ้ายหื้อเขาตบแหม
มีจาวยิวบางคนก่ำลังผ่อว่าพระองค์จะฮักษาป้อจายมือลีบคนนั้นในวันสะบาโตก่อ เปื้อจะหาเหตุนาบโต้ษพระองค์
แต่นายธรรมศาลาโขดตี้พระเยซูฮักษาโรคในวันสะบาโต จึงบอกคนตังหลายว่า “มีหกวันตี้หื้อเยียะก๋านได้ ในหกวันนั้นหื้อมาฮักษาโรคเต๊อะ แต่ในวันสะบาโตขอย้างก่อน”
หมู่เขาจึงตวยผ่อพระองค์ กับส่งคนไปสอดแนม ป๋อมตั๋วเป๋นคนซื่อสัตย์ หื้อเข้าไปอยู่ใก้ๆ พระองค์ หวังจะยับผิดในกำอู้ของพระองค์ เปื้อจะมอบพระองค์หื้ออยู่ใต้สิทธิอำนาจของเจ้าเมืองโรม
ฟาริสีบางคนก็อู้ว่า “ป้อจายคนนั้นบ่ได้มาจากพระเจ้า ย้อนว่าเขาบ่ได้ฮักษากฎวันสะบาโต” แต่บางคนอู้ว่า “คนบาปจะเยียะหมายสำคัญจาอี้ได้จาใด” แล้วกำกึ๊ดของหมู่เขาก็แตกกั๋น