23 อันใดจะง่ายเหลือกั๋นตี้จะว่า ‘บาปของเจ้าได้โผดยกแล้ว’ กับจะว่า ‘ลุกขึ้นเตียวไปเต๊อะ’
มีคนปากั๋นหามคนง่อยนอนอยู่ตี้นอนคนนึ่งมาหาพระเยซู เมื่อพระองค์หันความเจื้อของหมู่เขา ก็อู้กับคนง่อยว่า “ลูกเหย สบายใจ๋เต๊อะ บาปของเจ้าได้โผดยกหื้อแล้วเน่อ”
อันใดจะง่ายเหลือกั๋น ตี้จะว่า ‘บาปของเจ้าได้โผดยกแล้ว’ กาว่า ‘ลุกขึ้นเตียวไปเต๊อะ’
อันใดจะง่ายเหลือกั๋น ตี้จะอู้กับคนง่อยนี้ว่า ‘บาปของเจ้าโผดยกหื้อแล้วเน่อ’ กาว่าจะอู้ว่า ‘ลุกขึ้นแบกตี้นอนเตียวไปเต๊อะ’
พระเยซูฮู้กำกึ๊ดในใจ๋ของหมู่เขา ก็ถามว่า “เป๋นจาใดหมู่ต้านกึ๊ดในใจ๋จาอี้
แต่เปื้อต้านตังหลายจะฮู้ว่าบุตรมนุษย์มีสิทธิอำนาจในโลกตี้จะโผดยกโต้ษบาปได้” แล้วพระองค์ก็อู้กับคนง่อยนั้นว่า “เฮาสั่งเจ้าหื้อลุกขึ้นแบกตี้นอนปิ๊กไปบ้านเต๊อะ”
พระองค์จึงบอกกับแม่ญิงคนนั้นว่า “บาปของเจ้า เฮายกหื้อแล้ว”