15 มีคนเล่าเรื่องของพระเยซูไปไก๋แหม คนตังหลายจ๋ำนวนนักก็มาจุมนุมกั๋น เปื้อจะฟังพระองค์กับหื้อพระองค์ฮักษาโรคต่างๆ ของเขาหื้อหาย
เรื่องตี้เกิดขึ้นนี้ก็เล่าลืออู้กั๋นไปใคว่แคว้นนั้น
แต่เมื่อเขาตึงสองไปแล้ว ก็เล่าเรื่องตี้เกิดขึ้นเกี่ยวกับพระองค์หื้อคนอื่นในแคว้นนั้นฮู้จ๋นใคว่ไปหมด
แล้วจื้อเสียงของพระองค์ก็โด่งดังไปเวยขนาด มีคนอู้สืบกั๋นไปใคว่แคว้นกาลิลี
แต่เมื่อป้อจายคนนี้ออกไปแล้ว ก็เล่าหื้อคนตังหลายฟังจ๋นฮู้กั๋นไปใคว่หมด เยียะหื้อพระเยซูเข้าไปในเมืองอย่างเปิดเผยบ่ได้ พระองค์ก็ต้องหลบอยู่นอกเมือง แต่ก็ยังมีคนนักขนาดจากกู้หนกู้แห่งหลั่งไหลมาหาพระองค์
พระเยซูไปทะเลสาบกาลิลีกับหมู่สาวก แล้วมีคนนักขนาดตวยพระองค์ไป ตึงคนตี้มาจากแคว้นกาลิลี แคว้นยูเดีย
กำนั้นมีคนนักเป๋นปันๆ คนมาจุมนุมยัดกั๋นอยู่ พระเยซูอู้กับหมู่สาวกของพระองค์ก่อนว่า “ต้านตังหลายจงหละวังเจื๊อฟูของหมู่ฟาริสี คือความหน้าซื่อใจ๋ก๊ด
มีคนจ๋ำนวนนักตวยพระองค์ไป พระองค์เหลียวหลังมาผ่อ แล้วก็อู้กับหมู่เขาว่า
มีคนนักขนาดตวยพระองค์ไป ย้อนว่าหมู่เขาได้หันหมายสำคัญตี้พระองค์ได้ฮักษาคนบ่สบาย
ส่วนก๋านดีก็เหมือนกั๋น ก๋านดีของบางคนก็หันง่าย ก๋านดีของบางคนก็ยังบ่หันเตื้อ แต่จะซ่อนไว้บ่ได้