40 เมื่อแลงใก้ตะวันตกดิน ก็มีคนปาคนเจ็บป่วยเป๋นพยาธิพะยำต่างๆ มาหาพระเยซู พระองค์ก็วางมือบนตั๋วคนป่วยหมู่นั้นกู้คน ฮักษาหมู่เขาหื้อหาย
คือคนต๋าบอดก็ผ่อหันได้ คนง่อยก็เตียวได้ คนขี้ตู้ดก็หายสะอาด คนหูหนวกก็ได้ยิน คนต๋ายก็เป๋นขึ้นจากความต๋าย กับคนตุ๊กคนยากก็ได้ฟังข่าวดี
เมื่อพระเยซูได้ยินเรื่องของยอห์นแล้ว ก็ลงเฮือไปตี้เงียบๆ เป๋นส่วนตั๋ว คนตังหลายต๋ามเมืองต่างๆ ฮู้ก็ปากั๋นเตียวตวยพระองค์ไป
ย้อนในวันนั้นพระองค์ได้ฮักษาคนจ๋ำนวนนักหื้อหาย คนเป๋นพยาธิพะยำต่างๆ ก็ยัดยู้กั๋นเข้ามาเปื้อจะหยุบจะก๋ำพระองค์ แล้วจะหายโรค
อ้อนวอนพระองค์ว่า “ลูกสาวหน้อยๆ ของข้าพเจ้าป่วยก่ำลังจะต๋าย ขอพระองค์โผดไปวางมือบนตั๋วเขาน่อยเต๊อะ เปื้อเขาจะได้หายโรค แล้วบ่ต๋าย”
ต๋อนตี้อยู่ตี้หั้น พระเยซูก็บ่สามารถเยียะก๋านอัศจ๋รรย์ได้ นอกจากวางมือฮักษาคนป่วยหื้อหายบ่กี่คนเต้าอั้น
แม้แต่ผ้าเจ๊ดหน้ากับผ้ากั๋นเปื้อนตี้ถูกตั๋วเปาโล เมื่อเอาไปวางบนตั๋วคนบ่สบาย โรคก็หาย กับผีฮ้ายก็ออกตวย
ย้อนสิ่งตี้หมู่อัครทูตได้เยียะนั้น คนตังหลายก็ปากั๋นหามคนเจ็บคนป่วยไปวางบนตี้นอนกับสาดแล้วไปไว้ข้างตาง เปื้ออย่างหน้อยเวลาตี้เปโตรเตียวก๋ายไป เงาของต้านอาจจะฟาดถูกตั๋วของคนป่วยหมู่นั้นพ่อง แล้วจะหายป่วย