23 เมื่อพระเยซูตั้งเก๊าสั่งสอน พระองค์อายุประมาณสามสิบปี๋ ต๋ามกำกึ๊ดของคนตังหลายเข้าใจ๋ว่า พระเยซูเป๋นลูกของโยเซฟ โยเซฟเป๋นลูกของเฮลี
นี้เป๋นบันทึกรายจื้อป้ออุ๊ยแม่หม่อนของพระเยซูคริสต์ ผู้ตี้เป๋นลูกหลานของกษัตริย์ดาวิดในผะกุ๋นอับราฮัม
ยาโคบเป๋นป้อโยเซฟ ตี้เป๋นผัวนางมารีย์ แม่ของพระเยซู ตี้ฮ้องกั๋นว่าพระคริสต์
เจสซีเป๋นป้อดาวิดผู้เป๋นกษัตริย์ ดาวิดเป๋นป้อซาโลมอน แม่ของซาโลมอนเกยเป๋นเมียของอุรียาห์มาก่อน
เขาเป๋นลูกสล่าไม้ แม่จื้อมารีย์ มีน้องบ่าวจื้อยากอบ โยเซฟ ซีโมน กับยูดาสบ่ใจ้กา
ตั้งแต่นั้นมาพระเยซูก็ตั้งเก๊าบอกว่า “หื้อกลับใจ๋จากบาปเหีย ย้อนว่าแผ่นดินสวรรค์ใก้เข้ามาแผวแล้ว”
เขาเป๋นสล่าไม้บ่ใจ้กา เป๋นลูกบ่าวของมารีย์ มีน้องบ่าวจื้อยากอบ โยเสส ยูดาส กับซีโมน หมู่น้องสาวของเขาก็อยู่ในเมืองนี้กับหมู่เฮาบ่ใจ้กา” หมู่เขาก็เลยบ่ยอมฮับพระองค์
เมื่อป้อแม่หันก็งืดขนาด แม่ก็ถามว่า “ลูกเหย เยียะหยังจาอี้ ป้อกับแม่เซาะหาลูกตุ๊กอกตุ๊กใจ๋ขนาดเน่อ”
เอลียาคิมเป๋นลูกของเมเลอา เมเลอาเป๋นลูกของเมนนา เมนนาเป๋นลูกของมัทตะธา มัทตะธาเป๋นลูกของนาธัน นาธันเป๋นลูกของดาวิด
คนตังหลายก็อู้ยกย่องพระองค์ และปากั๋นงืดในกำอู้ตี้น่าฟังของพระองค์ หมู่เขาอู้กั๋นว่า “คนนี้เป๋นลูกบ่าวโยเซฟบ่ใจ้กา”
แล้วฟีลิปก็ไปหานาธานาเอล แล้วบอกเขาว่า “เฮาได้ปะคนนั้นตี้โมเสสเขียนเถิงในบทบัญญัติ กับผู้เป๋นปากเป๋นเสียงแตนพระเจ้าได้เขียนเถิงต้านไว้ตวย คือเยซูจาวเมืองนาซาเร็ธตี้เป๋นลูกบ่าวของโยเซฟ”
และหมู่จาวยิวก็อู้กั๋นแหมว่า “นี่เยซู ลูกบ่าวโยเซฟบ่ใจ้กา ป้อแม่ของเขาเฮาก็ฮู้จัก แล้วเขาอู้ได้จาใดว่า ‘เฮาลงมาจากสวรรค์’ ”
ต้านเธโอฟีลัสตี้นับถือ หนังสือเล่มก่อนตี้ข้าพเจ้าเขียนหื้อนั้น เป๋นเรื่องราวเกี่ยวกับกู้สิ่งกู้อย่างตี้พระเยซูเยียะตึงสั่งสอนมาตั้งแต่เก๊า