39 ผ่อมือผ่อตี๋นเฮาลอ แล้วจะฮู้ว่าเป๋นเฮา ยุบตั๋วเฮาผ่อลอ ผีบ่มีเนื้อหนัง บ่มีกระดูก เหมือนตี้ต้านตังหลายหันเฮามี”
พระเยซูฮ้องเสียงดังขึ้นว่า “พระบิดาเจ้าข้า ข้าพระองค์ขอมอบวิญญาณของข้าพระองค์ไว้กับพระองค์” เมื่ออู้จาอั้นแล้วก็ต๋าย
พระเยซูก็อู้กับหมู่เขาว่า “เป๋นจาใดหมู่ต้านเถิงกั๋ว สงสัยเยียะหยัง
เมื่อพระองค์อู้จาอั้นแล้ว พระองค์ก็เอามือเอาตี๋นหื้อหมู่เขาผ่อ
เมื่อพระองค์อู้จาอั้นแล้ว พระองค์ก็เอามือกับขี้ข้างหื้อหมู่เขาผ่อ หมู่สาวกก็ปากั๋นดีอกดีใจ๋ตี้ได้หันพระองค์
สาวกคนอื่นมาบอกเขาว่า “หมู่เฮาได้หันองค์พระผู้เป๋นเจ้าแล้ว” แต่โธมัสก็อู้กับหมู่เขาว่า “ถ้าเฮาบ่ได้หันฮอยเหล็กกนตี้มือของอาจ๋ารย์ และบ่ได้เอานิ้วแหย่เข้าไปในฮูเหล็กกนกับแผลตี้ขี้ข้างอาจ๋ารย์ เฮาตึงบ่เจื้อ”
แล้วพระองค์อู้กับโธมัสว่า “โธมัสเหย เอานิ้วมาแหย่ตี้นี่กับผ่อมือของเฮา แล้วก็เอามือซวามขี้ข้างของเฮาเหีย บ่ต้องสงสัยแหม หื้อเจื้อเต๊อะ”
ในเวลาสี่สิบวันหลังก๋านทนตุ๊กทรมานจ๋นต๋ายแล้ว พระองค์ป๋ากฏหื้อหมู่เขาหันแหมหลายเตื้อ ตึงเยียะสิ่งอันเป๋นก๋านพิสูจน์หลายอย่าง ตี้ยืนยันว่าพระองค์เป๋นขึ้นจากความต๋ายแต๊ๆ ตึงได้อู้เถิงเรื่องแผ่นดินของพระเจ้าตวย
ขอพระเจ้าผู้ตี้หื้อสันติสุข เยียะหื้อต้านตังหลายเป๋นคนบริสุทธิ์สะอาดตังมวล ขอพระองค์ฮักษาวิญญาณตึงจิตใจ๋ตึงตั๋วของต้านไว้หื้อหมดใสจากก๋านต๋ำหนิติเตี๋ยน จ๋นแผววันตี้พระเยซูคริสต์ปิ๊กมา
แหมอย่างนึ่งเฮาตังหลายมีป้อตี้เป๋นคนตี้กอยตี๋สอนเฮา กับเฮาตังหลายก็ยังนับถือป้อของเฮา แล้วเฮาตังหลายบ่ดีตี้จะเจื้อฟังพระบิดาในสวรรค์ของเฮานักเหลือนั้น เปื้อจะมีจีวิตอยู่กา
หมู่เฮาขอบอกเรื่องของผู้นึ่ง เซิ่งมีมาตั้งแต่เมื่อเก๊าหัวทีแล้ว เซิ่งหมู่เฮาได้ยิน กับหันมากับต๋า ได้แยงผ่ออย่างละเอียด กับได้หยุบได้ซวามมากับมือของหมู่เฮา คือผู้ตี้ฮ้องกั๋นว่าถ้อยกำตี้หื้อจีวิต