29 แต่หมู่เขาก็อู้เหนี่ยวพระองค์ไว้ว่า “เจิญต้านย้างตวยกั๋นเต๊อะ บ่าเดี่ยวนี้ก็ค่ำแล้ว ตะวันเกือบจะตกแล้ว” พระองค์ก็เข้าไปย้างตวยหมู่เขา
นายจึงสั่งคนฮับใจ๊แหมว่า ‘ออกไปต๋ามหนตางบ้านนอก เมื่อปะใผก็หื้อจั๊กจวนมาหมด เปื้อหื้อมีคนมาเต๋มเฮือนเฮา
เมื่อใก้จะแผวหมู่บ้านตี้หมู่เขาไปนั้น พระเยซูเยียะเหมือนจะเตียวก๋ายไปเหีย
ต๋อนตี้พระองค์กิ๋นข้าวตวยหมู่เขา พระองค์ก็หยิบเข้าหนมปังขอบพระคุณพระเจ้า แล้วหักส่งหื้อหมู่เขา
มีแม่ญิงคนนึ่งจื้อลิเดียมาจากเมืองธิยาทิรา เป๋นคนขายผ้าสีม่วงรากาแปง เป๋นคนนับถือพระเจ้า เมื่อก่ำลังฟังหมู่เฮาอู้อยู่นั้น องค์พระผู้เป๋นเจ้าก็เปิดใจ๋ของนางหื้อสนใจ๋ถ้อยกำตี้เปาโลอู้นั้น แล้วนางก็ฮับเจื้อ