47 นายร้อยทหารเมื่อหันเหตุก๋ารณ์เป๋นไปจาอั้น ก็สรรเสริญพระเจ้าว่า “แต๊ๆ แล้ว ต้านคนนี้เป๋นคนบริสุทธิ์”
เวลากวมกั๋นนั้น ผ้ากั้งในพระวิหารก็ฉีกออกเป๋นสองเผิกตั้งแต่ตังบนลงลุ่ม แผ่นดินก็ไหว บ่าหินก็บะออกจากกั๋น
เมื่อนายร้อยกับหมู่ทหารตี้เฝ้าพระเยซูอยู่หันแผ่นดินไหวกับเหตุก๋ารณ์ตึงหมดตี้เกิดขึ้น ก็กั๋วกั๋นขนาด อู้ว่า “แต๊ๆ แล้วต้านคนนี้เป๋นพระบุตรของพระเจ้า”
เมื่อจาวบ้านจาวเมืองหันจาอั้น กู้คนก็เก๋งกั๋ว แล้วปากั๋นสรรเสริญพระเจ้า ตี้ยอมหื้อคนมีสิทธิอำนาจเยียะจาอั้นได้ตวย
เมื่อนายร้อยทหารตี้ยืนอยู่ส่องหน้าพระองค์หันว่าพระองค์ต๋ายจาใด ก็อู้ว่า “แต๊ๆ แล้ว ต้านคนนี้เป๋นพระบุตรของพระเจ้า”
เฮาสองคนก็สมกับโต้ษนั้นแต๊ หมู่เฮาได้ฮับโต้ษต๋ามตี้หมู่เฮาเยียะไปนั้น แต่ต้านคนนี้บ่ได้เยียะผิดอะหยังเลย”
หมู่จาวยิวก็อู้กับปีลาตว่า “หมู่เฮามีกฎหมาย ต๋ามกฎนั้นเขาสมควรต๋าย ย้อนเขายกตั๋วเป๋นพระบุตรของพระเจ้า”