44 ต๋อนนั้นเป๋นเวลาประมาณเตี้ยงวัน ก็มืดไปใคว่แผ่นดินจ๋นเถิงบ่ายสามโมง
ตั้งแต่ต๋อนเตี้ยงวัน ก็มืดไปใคว่แผ่นดินจ๋นเถิงบ่ายสามโมง
อุโมงค์ฝังศพเปิดอ้าโต้โล้ คนของพระเจ้าหลายคนตี้ต๋ายไปแล้วเป๋นขึ้นจากความต๋าย
เมื่อนายร้อยทหารตี้ยืนอยู่ส่องหน้าพระองค์หันว่าพระองค์ต๋ายจาใด ก็อู้ว่า “แต๊ๆ แล้ว ต้านคนนี้เป๋นพระบุตรของพระเจ้า”
วันนั้นเป๋นวันเกียมงานปัสกา ใก้เตี้ยงปีลาตก็อู้กับหมู่จาวยิวว่า “ผ่อแล่ นี่กษัตริย์ของหมู่ต้าน”
ตะวันจะมืดไป เดือนจะก๋ายเป๋นสีแดงเหมือนเลือด ก่อนจะเถิงวันอันยิ่งใหญ่ขององค์พระผู้เป๋นเจ้า