42 “พระบิดาเจ้าข้า ถ้าพระองค์ปอใจ๋ ขอหื้อถ้วยแห่งความตุ๊กยากนี้ป๊นไปจากข้าพระองค์เหียเต๊อะ แต่ขอหื้อเป๋นไปต๋ามความต้องก๋านของพระองค์บ่ใจ้ของข้าพระองค์”
แล้วพระเยซูก็อู้ว่า “ข้าแต่พระบิดา ผู้เป๋นเจ้าของฟ้าสวรรค์กับแผ่นดินโลก ข้าพระองค์ขอสรรเสริญพระองค์ ย้อนว่าพระองค์ได้ปิดบังเรื่องต่างๆ หมู่นี้ บ่หื้อผู้มีผญาปั๋ญญา ผู้มีก๋านศึกษาได้ฮู้ แต่ได้เปิดเผยหื้อกับหมู่คนตี้ถ่อมใจ๋เป๋นเหมือนหละอ่อนหน้อยๆ
ข้าแต่พระบิดาเจ้า แม่นแล้ว พระองค์ปอใจ๋ตี้จะเยียะจาอั้น”
พระเยซูตอบว่า “หมู่ต้านบ่ฮู้ว่า ก่ำลังขออะหยัง ต้านจะกิ๋นน้ำจากถ้วยแห่งความตุ๊กตี้เฮาจะกิ๋นได้กา” เขาตึงสองตอบว่า “ได้ก่า”
แล้วพระองค์เตียวห่างออกไปหน้อย ก็ก้มหน้าลงปื๊น แล้วอธิษฐานว่า “พระบิดาเจ้าข้า ถ้าเป๋นไปได้ ขอหื้อถ้วยแห่งความตุ๊กยากนี้ป๊นไปจากข้าพระองค์เหียเต๊อะ แต่ขอหื้อเป๋นไปต๋ามความต้องก๋านของพระองค์บ่ใจ้ของข้าพระองค์”
พระองค์ปิ๊กไปอธิษฐานแหมเป๋นเตื้อตี้สองว่า “ข้าแต่พระบิดา ถ้าถ้วยแห่งความตุ๊กยากนี้ป๊นไปบ่ได้ จ๋ำเป๋นต้องกิ๋นแต๊ๆ ก็ขอหื้อเป๋นไปต๋ามความต้องก๋านของพระองค์เต๊อะ”
พระเยซูก็ละเขาไปอธิษฐานเหมือนสองเตื้อตี้ผ่านมา
ขอหื้อแผ่นดินของพระองค์มาตั้งอยู่ ขอหื้อคนตังหลายเยียะตวยต๋ามความต้องก๋านของพระองค์ในโลกนี้เหมือนอย่างเดียวกั๋นตี้เยียะในสวรรค์
พระองค์อ้อนวอนว่า “อับบา พระบิดาเจ้าข้า พระองค์สามารถเยียะสิ่งตึงมวลได้ ขอหื้อถ้วยแห่งความตุ๊กยากนี้ป๊นไปจากข้าพระองค์เหียเต๊อะ แต่ขอหื้อเป๋นไปต๋ามความต้องก๋านของพระองค์ บ่ใจ้ของข้าพระองค์”
พระเยซูอธิษฐานว่า “พระบิดาเจ้าข้า ขอยกโต้ษหื้อหมู่เขาตวย ย้อนหมู่เขาบ่ฮู้ว่าก่ำลังเยียะอะหยัง” หมู่ทหารเอาเสื้อผ้าของพระองค์มาจกเบอร์แบ่งกั๋น
พระเยซูอู้กับเขาว่า “เก็บดาบใส่ฝักเหียเต๊อะ กึ๊ดว่าเฮาจะบ่กิ๋นจากถ้วยแห่งความตุ๊กตี้พระบิดาหื้อเฮาไว้กา”
พระองค์ก็บอกว่า “ของกิ๋นของเฮาก็คือ เยียะต๋ามความต้องก๋านของพระเจ้าผู้ตี้ใจ๊เฮามา กับเยียะก๋านของพระองค์หื้อแล้ว
“เฮาจะเยียะอะหยังต๋ามใจ๋ตั๋วเก่าบ่ได้ พระเจ้าสั่งจาใด เฮาก็ตัดสินไปจาอั้น แล้วกำตัดสินของเฮาก็ยุติธรรม ย้อนว่าเฮาเยียะต๋ามความต้องก๋านของผู้ตี้ใจ๊เฮามา บ่ใจ้ต๋ามใจ๋ของตั๋วเก่า
ย้อนว่า เฮาบ่ได้ลงมาจากสวรรค์เปื้อเยียะต๋ามใจ๋ตั๋วเก่า แต่มาเปื้อเยียะต๋ามความต้องก๋านของผู้ตี้ใจ๊เฮามา
เมื่ออ้อนวอนเปาโลบ่ได้ผล หมู่เฮาก็ปากั๋นเลิก แล้วบอกว่า “ขอหื้อเป๋นไปต๋ามความต้องก๋านขององค์พระผู้เป๋นเจ้าก็แล้วกั๋น”