41 พระองค์เตียวไปแหมน่อย ไก๋ประมาณเอาบ่าหินขว้าง แล้วคุกเข่าลงอธิษฐานว่า
แล้วพระองค์เตียวห่างออกไปหน้อย ก็ก้มหน้าลงปื๊น แล้วอธิษฐานว่า “พระบิดาเจ้าข้า ถ้าเป๋นไปได้ ขอหื้อถ้วยแห่งความตุ๊กยากนี้ป๊นไปจากข้าพระองค์เหียเต๊อะ แต่ขอหื้อเป๋นไปต๋ามความต้องก๋านของพระองค์บ่ใจ้ของข้าพระองค์”
แล้วพระองค์เตียวห่างออกไปหน้อย ก็คุกเข่าลงปื๊นดิน แล้วอธิษฐานขอหื้อเวลาแห่งความตุ๊กยากนี้ ป๊นไปจากพระองค์เหียถ้าเป๋นไปได้
คนฟาริสีหยิ่งจ๋องหองคนนั้นลุกขึ้นยืนอธิษฐานว่า ‘พระองค์เจ้าข้า ขอบพระคุณพระองค์ตี้ข้าพเจ้าบ่เหมือนคนอื่น ตี้เป๋นคนโลภคนบ่ดี คนล่วงประเวณี กับบ่เหมือนคนเก็บภาษีคนนี้
“ส่วนคนเก็บภาษียืนอยู่จ้าดไก๋ บ่แหงนหน้าผ่อต๊องฟ้า แต่เสียใจ๋ตุ๊บอกตั๋วเก่า อู้ว่า ‘พระองค์เจ้าข้า ขอโผดเมตต๋าข้าพเจ้าตี้เป๋นคนบาปเต๊อะ’
เมื่อเปาโลอู้เสร็จแล้ว ก็คุกเข่าลงอธิษฐานพร้อมกับผู้ปกครองหมู่นั้น
แต่ว่าเมื่อเถิงเวลาตี้หมู่เฮาจะต้องเตียวตางต่อไป หมู่เขาตึงหมดตึงลูกตึงเมียก็มาส่งหมู่เฮาตี้นอกเมือง เมื่อมาแผวฮิมทะเล หมู่เฮาก็ปากั๋นคุกเข่าอธิษฐานตี้หั้น
แล้วสเทเฟนก็คุกเข่าฮ้องออกปากเสียงดังว่า “พระองค์เจ้าข้า ห้ามเอาโต้ษหมู่เขาเน่อ ตี้หมู่เขาปากั๋นเยียะบาปนี้” เมื่ออู้จบแล้วสเทเฟนก็ต๋าย
เปโตรจึงขอหื้อหมู่เขาออกไปตังนอก ต้านก็คุกเข่าอธิษฐาน แล้วบิ่นหน้ามาตังศพอู้ว่า “ทาบิธาลุกขึ้นเต๊อะ” นางก็มืนต๋าขึ้น เมื่อหันเปโตร นางก็ลุกขึ้นนั่ง
ต๋อนตี้พระเยซูมีจีวิตอยู่ในโลกนี้ พระองค์ได้อธิษฐานกับอ้อนวอนด้วยเสียงอันดังกับน้ำต๋าไหลเถิงพระเจ้า ผู้ตี้สามารถจ้วยพระองค์หื้อป๊นจากความต๋าย แล้วพระเจ้าก็ฟังย้อนพระเยซูยำเก๋งพระองค์