36 พระเยซูบอกเขาว่า “แต่บ่าเดี่ยวนี้ใผมีถงสตางค์ กาว่าถงสะปาย ก็หื้อเอาไปตวย ใผบ่มีดาบก็หื้อขายเสื้อคุมซื้อดาบเหีย
บ่ต้องเอาถง เสื้อผ้าแหมผืน เกิบ กาว่าไม้เต๊าไปตวย ย้อนว่าคนตี้เยียะก๋าน ก็สมควรจะได้ฮับก๋านผ่อกอยในสิ่งตี้เขาจ๋ำเป๋นต้องใจ๊
พระเยซูถามหมู่สาวกว่า “ต๋อนตี้เฮาใจ๊ต้านตังหลายออกไปบอกข่าวดี แล้วบ่หื้อเอาถงสตางค์ ถงสะปาย กาว่าเกิบแหมกู้ไปตวยนั้น ต้านตังหลายขาดอะหยังพ่อง” เขาตังหลายก็ปากั๋นบอกว่า “บ่ขาดอะหยังสักอย่าง”
เฮาบอกต้านตังหลายว่า กำตี้เขียนไว้ในพระคัมภีร์ตี้อู้เถิงเฮา จะต้องเป๋นไปต๋ามนั้น คือกำตี้ว่า ‘พระองค์ถูกนับอยู่ในหมู่เดียวกั๋นกับคนบ่ดี’ กำตวายตั๊กตี้เล็งเถิงเฮานั้นก่ำลังจะเป๋นแต๊”
หมู่เขาบอกพระองค์ว่า “องค์พระผู้เป๋นเจ้า หมู่เฮามีดาบสองเถี่ยนครับ” พระองค์บอกว่า “ปอแล้ว”
หมู่ต้านจ๋ำกำตี้เฮาเกยบอกไว้ได้ก่อว่า ‘คนฮับใจ๊บ่ใหญ่เหลือเจ้านายของเขา’ ถ้าหมู่เขาค่ำเฮา หมู่เขาก็จะค่ำหมู่ต้านตวย ถ้าหมู่เขาเยียะต๋ามกำสั่งสอนของเฮา หมู่เขาก็จะเยียะต๋ามกำสั่งสอนของหมู่ต้านเหมือนกั๋น
“เฮาบอกเรื่องหมู่นี้กับหมู่ต้านไว้เปื้อสันติสุขของเฮาจะอยู่กับหมู่ต้าน ในโลกนี้ต้านจะปะความตุ๊กยากลำบาก แต่หื้อเข้มแข็งไว้เน่อ ย้อนว่าเฮามีชัยเหนือโลกแล้ว”
เมื่อหมู่เฮาอยู่ตวยต้านตังหลาย เฮาก็ได้บอกต้านไว้ก่อนแล้วว่า ต้านกับเฮาจะโดนค่ำ แล้วก็เป๋นจาอั้นแต๊ต๋ามตี้ต้านฮู้อยู่แล้ว
จาอั้น ในเมื่อตั๋วของพระคริสต์ได้ตุ๊กทรมาน หมู่ต้านก็ต้องเกียมตั๋วหื้อดีโดยหื้อกึ๊ดอย่างเดียวกับพระองค์ ย้อนว่าใผตี้ตุ๊กทรมานตางตั๋ว ก็ได้เลิกเยียะบาปแล้ว