47 หมู่เขายึดเอาสมบัติของหมู่แม่หม้ายไปเป๋นของตั๋วเก่าเหีย แล้วก็ขี้แต่งอธิษฐานยาวๆ คนหมู่นี้จะต้องฮับโต้ษใหญ่หลวง”
“ความฉิบหายก็จะเกิดกับหมู่ธรรมาจ๋ารย์กับหมู่ฟาริสี ย้อนว่าหมู่เจ้าเป๋นคนหน้าซื่อใจ๋ก๊ด หมู่เจ้าได้กีดกั๋นคนอื่นบ่หื้อไปแผวแผ่นดินสวรรค์ เซิ่งหมู่เจ้าก็บ่ยอมเข้าไป เมื่อคนอื่นฮิจะเข้าไป หมู่เจ้าเองก็ขวางไว้เหีย
หมู่เขายึดเอาสมบัติของหมู่แม่หม้ายไปเป๋นของตั๋วเก่าเหีย แล้วก็ขี้แต่งอธิษฐานยาวๆ คนหมู่นี้จะต้องฮับโต้ษใหญ่หลวง”
กำนั้นมีคนนักเป๋นปันๆ คนมาจุมนุมยัดกั๋นอยู่ พระเยซูอู้กับหมู่สาวกของพระองค์ก่อนว่า “ต้านตังหลายจงหละวังเจื๊อฟูของหมู่ฟาริสี คือความหน้าซื่อใจ๋ก๊ด
“หื้อหละวังหมู่ธรรมาจ๋ารย์ไว้หื้อดีๆ หมู่เขาซอบนุ่งเสื้อคุมยาว เตียวไปเตียวมา แล้วซอบหื้อคนไหว้ก๋างกาดก๋างลี กับซอบนั่งตั๊ดตี้สำคัญในธรรมศาลาของจาวยิวกับตี้มีเกียรติในงานเลี้ยง
เมื่อพระเยซูเหงยหน้าขึ้น ก็หันหมู่คนร่ำรวยตังหลายเอาสตางค์ มาจ่อมลงในตู้เก็บเงินถวาย
ต้านตังหลายก็ฮู้อยู่แล้ว กับพระเจ้าก็เป๋นพยานได้ว่า หมู่เฮาบ่ได้อู้กำยกยอใดๆ กาว่าอู้กำใดๆ เปื้อจะได้เงินคำ
คนหมู่นี้อ้างว่าฮู้จักพระเจ้าดี แต่สิ่งตี้หมู่เขาเยียะแสดงว่า แต๊ๆ แล้ว บ่ฮู้จักพระเจ้าเลย คนหมู่นี้น่าขี้จ๊ะ บ่เจื้อฟังใผ บ่เปิงตี้จะเยียะความดีอะหยังสักอย่าง
ปี้น้องตังหลายเหย บ่ต้องใค่อยากเป๋นครูกั๋นนักเน่อ หมู่ต้านก็ฮู้ว่าหมู่เฮาตี้เป๋นครูนั้น จะต้องโดนตัดสินเข้มงวดเหลือคนอื่น