16 เขาก็จะมาฆ่าหมู่คนเจ้าสวนหมู่นั้นเหีย แล้วเอาสวนองุ่นนั้นไปหื้อคนอื่นเจ้าต่อ” คนตังหลายเมื่อได้ยินจาอั้นก็อู้กั๋นว่า “บ่ดีหื้อเป๋นจาอั้นเต๊อะ”
เมื่อเถิงหน้าเก็บหน่วยองุ่น เจ้าของสวนก็หื้อลูกจ้างไปหาหมู่คนเจ้า เปื้อฮับส่วนแบ่งองุ่นตี้เป๋นส่วนแบ่งของเขา
หมู่หัวหน้าปุโรหิตกับคนเฒ่าคนแก่ตอบว่า “เจ้าของสวนจะฆ่าคนบ่ดีหมู่นั้นหื้อต๋ายอย่างตุ๊กทรมาน แล้วก็หื้อคนตี้ยอมแบ่งองุ่นหื้อกับเจ้าของสวนเมื่อเถิงหน้าเก็บหน่วยเจ้าต่อ”
กษัตริย์โขดขนาด เลยส่งก๋องทัพมาฆ่าฆาตกรหมู่นั้น แล้วเผาเมืองของหมู่เขาตวย
พระเยซูถามว่า “เจ้าของสวนจะเยียะจาใด เขาก็จะมาฆ่าหมู่คนเจ้าสวนหมู่นั้นเหีย แล้วเอาสวนองุ่นนั้นไปหื้อคนอื่นเจ้าต่อ
ส่วนหมู่ศัตรู๋ตังหลายตี้บ่ยอมหื้อเฮาเป๋นกษัตริย์ปกครองเขา หื้อปามานี้ฆ่าเหียต่อหน้าเฮา’ ”
หมู่เขาก็ลากลูกบ่าวเจ้าของสวนนั้นอุ้มโจ้งออกไปนอกสวนแล้วก็ฆ่า” พระเยซูถามว่า “เจ้าของสวนจะเยียะจาใดกับคนเจ้าหมู่นี้
แต่เปาโลกับบารนาบัสอู้อย่างบ่กั๋วใผว่า “จ๋ำเป๋นตี้จะต้องอู้เถิงถ้อยกำของพระเจ้าหื้อต้านตังหลายฟังก่อน แต่เมื่อต้านตังหลายบ่เอา กับหันว่าตั๋วเองนี้บ่เหมาะบ่เปิงตี้จะฮับจีวิตนิรันดร์แล้ว จาอั้นหมู่เฮาจะปากั๋นไปหาคนต่างจ้าด
ข้าพเจ้าขอถามว่า “พระเจ้าละขว้างคนของพระองค์แล้วกา” บ่ใจ้เน่อ ข้าพเจ้าเองก็เป๋นจาวอิสราเอล เป๋นลูกหลานของอับราฮัม เป๋นคนจากเผ่าเบนยามิน
ข้าพเจ้าขอถามแหมว่า จาวอิสราเอลต้าวจ๋นลุกบ่ได้กา บ่ใจ้จาอั้นเน่อ แต่ย้อนบาปของหมู่เขา คนต่างจ้าดจึงได้ฮับความรอดป๊นบาปโต้ษ เปื้อเยียะหื้อจาวอิสราเอลขอย
ถ้าจาอั้นหมู่เฮาจะยกเลิกบ่เอาบทบัญญัติโดยอ้างความเจื้อกา บ่ใจ้จาอั้นแน่นอน แต่เมื่อเฮามีความเจื้อ เฮาก็ได้สนับสนุนบทบัญญัติตวย
บ่ใจ้จาอั้นเน่อ เถิงแม้กู้คนจะขี้จุกั๋นหมด แต่พระเจ้าก็ยังอู้ก้าความจริง อย่างตี้มีเขียนไว้ในพระคัมภีร์ว่า “เปื้อพิสูจน์ว่าเมื่อพระองค์อู้ก็ถูก กับเมื่อมีก๋านตัดสินคดี พระองค์ก็มีชัย”
บ่ใจ้จาอั้นเน่อ ถ้าเป๋นจาอั้นแต๊ พระเจ้าจะเป๋นผู้ตัดสินคนในโลกได้จาใด
ถ้าจาอั้นจะว่าจาใด เฮาจะเยียะบาปย้อนบ่ได้อยู่ใต้บทบัญญัติ แต่อยู่ใต้พระคุณจาอั้นกา บ่ใจ้เน่อ
บ่แม่นจาอั้นเน่อ หมู่เฮาจะยังเยียะบาปต่อไปได้จาใด ในเมื่อเฮาได้ต๋ายจากอำนาจของบาปแล้ว
ถ้าจาอั้นสิ่งดีนั้นเยียะหื้อข้าพเจ้าต้องต๋ายกา บ่ใจ้จาอั้นแน่นอน แต่เป๋นบาปตี้ใจ๊สิ่งดีนั้นเยียะหื้อข้าพเจ้าต้องต๋าย เปื้อเยียะหื้อหันว่าบาปเป๋นจาใด แล้วบทบัญญัติก็เยียะหื้อข้าพเจ้าฮู้ว่าบาปเป๋นสิ่งบ่ดีขนาด
ถ้าจาอั้นหมู่เฮาจะว่าจาใด จะว่าบทบัญญัติคือบาปกา บ่ใจ้จาอั้นแน่นอน ถ้าบ่มีบทบัญญัติข้าพเจ้าก็บ่ฮู้ว่าอะหยังเป๋นบาปพ่อง ข้าพเจ้าจะบ่ฮู้เลยว่าก๋านโลภนั้นผิดถ้าบทบัญญัติบ่ได้เขียนว่า “ห้ามโลภ”
ถ้าจาอั้นเฮาจะว่าจาใด พระเจ้าลำเอียงกา บ่ใจ้จาอั้นเน่อ
หมู่ต้านฮู้แล้วบ่ใจ้กา ว่าตั๋วของหมู่ต้านเป๋นส่วนต่างๆ ของตั๋วพระคริสต์ ย้อนจาอั้น ข้าพเจ้าจะเอาส่วนนึ่งส่วนใดของพระคริสต์ไปฮ่วมหลับนอนกับแม่ญิงขายตั๋วกา ห้ามหื้อเป๋นจาอั้นเน่อ
ถ้าต๋อนตี้เฮายอมเป๋นคนถูกต้องต๋ามธรรมผ่านตางพระคริสต์ แต่จาวยิวถือว่าเฮาเป๋นคนบาปย้อนบ่เยียะตวยต๋ามบทบัญญัติ สิ่งนี้หมายความว่าพระคริสต์สนับสนุนหื้อเฮาเยียะบาปกา บ่ใจ้แน่ๆ
ถ้าจาอั้นบทบัญญัติของพระเจ้าตี้หื้อโมเสสกับพระสัญญาตี้พระเจ้าได้หื้อกับอับราฮัมนั้นขัดแย้งกั๋นกา แต๊ๆ แล้วบ่ใจ้จาอั้น ถ้าบทบัญญัติสามารถหื้อจีวิตตี้เตี้ยงแต๊กับเฮาได้ บ่าเดี่ยวนี้เฮาก็คงเป๋นคนถูกต้องต๋ามธรรม ย้อนเฮามีบทบัญญัตินั้นแล้ว
ข้าพเจ้าบ่ขออวดอะหยังเลย นอกจากเรื่องก๋านต๋ายบนไม้ก๋างเขนของพระเยซูคริสต์องค์พระผู้เป๋นเจ้าของหมู่เฮาเต้าอั้น โดยไม้ก๋างเขนนั้นโลกนี้ได้ต๋ายจากข้าพเจ้าไปแล้ว กับข้าพเจ้าก็ได้ต๋ายจากโลกนี้เหมือนกั๋น