7 นางก็เกิดลูกป้อจายคนเก๊า นางเอาผ้าอ้อมปันตั๋วหละอ่อน แล้ววางไว้ในฮางหญ้า ย้อนบ่มีตี้พักไหนว่างเลย
แต่บ่ได้มีอะหยังกับนางจ๋นเต๊าฮอดมารีย์เกิดลูก แล้วโยเซฟก็ฮ้องจื้อลูกคนนั้นว่า “เยซู”
เขาเป๋นลูกสล่าไม้ แม่จื้อมารีย์ มีน้องบ่าวจื้อยากอบ โยเซฟ ซีโมน กับยูดาสบ่ใจ้กา
พระเยซูบอกเขาว่า “หมาไนยังมีฮูอยู่ นกในอากาศยังมีฮังนอน แต่เฮาผู้เป๋นบุตรมนุษย์ยังบ่มีตี้จะซุกหัวนอน”
เข้าไปฮักษาเขาโดยเอาน้ำมันกับเหล้าองุ่นถอกใส่แผล แล้วเอาผ้ามาปันแผลหื้อ กับเอาเขาขึ้นขี่ลาของตั๋ว ปามาตี้โรงแรมแห่งนึ่งและฮักษาพยาบาลเขา
เมื่อเขาตึงสองอยู่ในเมืองเบธเลเฮมนั้น ก็เถิงเวลาตี้มารีย์จะเกิดลูก
ใก้ๆ เมืองนั้นมีคนเลี้ยงแกะ เฝ้าฝูงแกะของหมู่เขาต๋อนเมื่อคืน
พระกำได้มาเกิดเป๋นคนและอยู่ต้ามก๋างหมู่เฮา พระองค์มีพระคุณกับความจริงเกี่ยวกับพระเจ้าอย่างเต๋มล้น แล้วหมู่เฮาเกยหันความยิ่งใหญ่ของพระบุตรองค์เดียวตี้มาจากพระบิดา
ย้อนหมู่ต้านฮู้จักพระคุณของพระเยซูคริสต์องค์พระผู้เป๋นเจ้าของเฮาแล้วว่า เถิงแม้พระองค์มั่งคั่ง แต่ก็ยอมเป๋นคนตุ๊ก ย้อนหันแก่หมู่ต้าน เปื้อหมู่ต้านจะได้เป๋นคนมั่งคั่งโดยตี้พระองค์ยอมเป๋นคนตุ๊กยาก
แต่เมื่อเถิงเวลาตี้เหมาะสมแล้ว พระเจ้าก็ได้ส่งพระบุตรของพระองค์ลงมาเกิดกับแม่ญิงคนนึ่ง เซิ่งพระองค์เกิดอยู่ใต้อำนาจของบทบัญญัติ