47 คนตังหลายตี้ได้ยินพระองค์อู้ ก็ปากั๋นงืดในสติปั๋ญญากับกำตอบของพระองค์
ปิ๊กไปเมืองนาซาเร็ธบ้านของพระองค์ แล้วสั่งสอนคนในธรรมศาลาของจาวยิว หมู่เขาก็ปากั๋นงืดอู้กั๋นว่า “คนนี้ไปได้ผญาปั๋ญญากับฤทธิ์อำนาจเยียะก๋านอัศจ๋รรย์นี้มาจากไหน
เมื่อคนตังหลายได้ยินจาอี้ก็ปากั๋นงืดในกำสอนของพระเยซู
เมื่อพระเยซูอู้กำเผียบหมู่นี้จบแล้ว จาวบ้านจาวเมืองตังหลายก็ปากั๋นงืดในกำสอนของพระองค์
คนตังหลายก็ปากั๋นงืดในกำสอนของพระองค์ ย้อนว่าพระองค์สอนอย่างผู้ตี้มีสิทธิอำนาจแต๊ๆ บ่เหมือนหมู่ธรรมาจ๋ารย์
เมื่อหมู่หัวหน้าปุโรหิตกับหมู่ธรรมาจ๋ารย์ฮู้หันจาอั้น หมู่เขาก็กั๋วพระองค์ ก็เลยเปิ็กษาหารือกั๋นเปื้อหาตางตี้จะฆ่าพระองค์เหีย ย้อนว่าคนตังหลายตี้ได้ฟังกำสอนของพระเยซูก็งืด
เมื่อเถิงวันสะบาโต พระองค์ก็ตั้งเก๊าสั่งสอนในธรรมศาลาของจาวยิว มีคนนักขนาดฟังแล้วงืดในกำสอนของพระองค์ ก็อู้กั๋นว่า “เขาไปเอากำกึ๊ดจาอี้ตี้ไหนมา ผญาปั๋ญญาตี้คนนี้ได้มาเป๋นจาใด ตึงก๋านอัศจ๋รรย์ต่างๆ ก็ยังเยียะได้ตวย
คนตังหลายตี้ได้ยินก็ปากั๋นงืดในเรื่องตี้คนเลี้ยงแกะเล่าหื้อฟังนั้น
เซาะได้สามวัน ก็ปะพระเยซูนั่งอยู่บริเวณพระวิหารกับหมู่อาจ๋ารย์ ก่ำลังฟังกับถามอาจ๋ารย์หมู่นั้น
คนตังหลายก็อู้ยกย่องพระองค์ และปากั๋นงืดในกำอู้ตี้น่าฟังของพระองค์ หมู่เขาอู้กั๋นว่า “คนนี้เป๋นลูกบ่าวโยเซฟบ่ใจ้กา”
คนตังหลายก็ปากั๋นงืดในกำสอนของพระองค์ ย้อนว่าพระองค์สอนอย่างผู้มีสิทธิอำนาจ
เมื่อหมู่ผู้นำจาวยิวได้ยินกำสอนของพระองค์ก็งืด แล้วว่า “ป้อจายคนนี้บ่ได้เฮียนมา แล้วจาใดเขาฮู้นักแต๊ะ”
หมู่ทหารก็ตอบว่า “เฮาบ่เกยได้ยินใผอู้อย่างเขาเลย”