27 ส่วนหมู่ศัตรู๋ตังหลายตี้บ่ยอมหื้อเฮาเป๋นกษัตริย์ปกครองเขา หื้อปามานี้ฆ่าเหียต่อหน้าเฮา’ ”
กษัตริย์โขดขนาด เลยส่งก๋องทัพมาฆ่าฆาตกรหมู่นั้น แล้วเผาเมืองของหมู่เขาตวย
จาวเมืองนั้นจังเจ้านายคนนี้ จึงใจ๊คนตวยไปบอกจักรพรรดิว่า ‘เฮาบ่ยอมฮับคนนี้เป๋นกษัตริย์ปกครองเฮา’
เขาก็จะมาฆ่าหมู่คนเจ้าสวนหมู่นั้นเหีย แล้วเอาสวนองุ่นนั้นไปหื้อคนอื่นเจ้าต่อ” คนตังหลายเมื่อได้ยินจาอั้นก็อู้กั๋นว่า “บ่ดีหื้อเป๋นจาอั้นเต๊อะ”
ย้อนว่าเวลานั้นเป๋นเวลาลงโต้ษ เปื้อกู้อย่างตี้เขียนไว้ในพระคัมภีร์นั้นเป๋นแต๊
หมู่เขาจะถูกฆ่าด้วยดาบ กับจะถูกต้อนไปเป๋นเชลยในประเทศต่างๆ กับกรุงเยรูซาเล็มจะถูกคนต่างจ้าดย่ำจ๋นกว่าจะหมดก๋ำหนดเวลาของคนต่างจ้าดนั้น
ตั้งแต่นั้นมาพระองค์ก็รอถ้าจ๋นศัตรู๋ของพระองค์จะถูกเยียะหื้อเป๋นตี้ฮองตี๋นพระองค์