13 ต้านจึงฮ้องคนฮับใจ๊สิบคนมาเอาสตางค์หื้อหมู่เขาคนละนึ่งมินาบอกว่า ‘เอาไปเป๋นตืนก๊าขายจ๋นแผววันตี้เฮาปิ๊กมาเน่อ’
คนฮับใจ๊ตี้ได้ห้าตะลันต์ ก็เอาไปเป๋นตืนก๊าขายเลย แล้วก็ได้ก่ำไฮมาแหมห้าตะลันต์
คนฮับใจ๊ตี้ได้ห้าตะลันต์ เอาตึงตืนตึงก่ำไฮแหมห้าตะลันต์มาหื้อนายแล้วก็บอกว่า ‘นายเจ้าข้า สตางค์ตี้หื้อข้าพเจ้าไว้ห้าตะลันต์ ผ่อนี่ลอ ตืนห้าตะลันต์ข้าพเจ้าได้ก่ำไฮมาเปาะแหมห้าตะลันต์’
“แล้วคนฮับใจ๊ตี้ได้สองตะลันต์ ก็เข้ามาอู้ว่า ‘นายเจ้าข้า สตางค์ตี้หื้อข้าพเจ้าไว้สองตะลันต์ ผ่อนี่ลอ ตืนสองตะลันต์ข้าพเจ้าได้ก่ำไฮมาเปาะแหมสองตะลันต์’
“แล้วคนฮับใจ๊ตี้ได้ตะลันต์เดียวก็เข้ามาอู้ว่า ‘นายเจ้าข้า ข้าพเจ้าฮู้ว่าต้านเป๋นคนเขี้ยว ต้านเก็บเกี่ยวสิ่งตี้ต้านบ่ได้ปูก แล้วก็เก็บพืชผลตี้ต้านบ่ได้หว่าน
ย้อนจาอั้นพระองค์จึงอู้ว่า “มีเจ้านายคนนึ่งเกิดมาในผะกุ๋นกษัตริย์ ต้านจะไปเมืองไก๋เปื้อฮับก๋านแต่งตั้งเป๋นกษัตริย์แล้วปิ๊กมา
จาวเมืองนั้นจังเจ้านายคนนี้ จึงใจ๊คนตวยไปบอกจักรพรรดิว่า ‘เฮาบ่ยอมฮับคนนี้เป๋นกษัตริย์ปกครองเฮา’
ใผตี้ฮับใจ๊เฮา ก็ต้องติดต๋ามหลามตวยเฮามา เฮาอยู่ตี้ไหน ผู้ฮับใจ๊ของเฮาก็จะอยู่ตี้หั้นตวย ใผตี้ฮับใจ๊เฮา พระเจ้าก็จะยกย่องคนนั้น
ตี้อู้จาอี้ข้าพเจ้าอู้เอาใจ๋คนกา บ่ใจ้เน่อ ข้าพเจ้าก่ำลังเยียะหื้อพระเจ้าปอใจ๋ ข้าพเจ้าอู้หื้อคนยอมฮับกา ถ้าข้าพเจ้าเป๋นจาอั้น ข้าพเจ้าก็บ่มาเป๋นคนฮับใจ๊พระคริสต์อยู่จาอี้แน่ๆ
จดหมายฉบับนี้จากข้าพเจ้า ยากอบ ผู้ฮับใจ๊ของพระเจ้าตึงของพระเยซูคริสต์องค์พระผู้เป๋นเจ้า ขอตั๊กตวายคนของพระเจ้ากู้คนตี้แตกขะแลขะแจไปใคว่โลก
จดหมายฉบับนี้จาก ซีโมนเปโตร ตี้เป๋นผู้ฮับใจ๊กับเป๋นอัครทูตของพระเยซูคริสต์ เถิงผู้ตี้ได้ฮับความเจื้อตี้มีก้านักขนาดเหมือนเฮา ย้อนพระเจ้าของเฮาตังหลาย คือพระเยซูคริสต์พระผู้จ้วยหื้อรอดป๊นบาปโต้ษของเฮานั้นยุติธรรม