21 คนนั้นตอบพระองค์ว่า “ข้อต่างๆ ในบทบัญญัตินี้ ข้าพเจ้าได้ถือฮักษากู้ข้อบ่ได้ขาดตั้งแต่เป๋นหละอ่อนมาแล้ว”
แต่เขาตอบป้อว่า ‘ผ่อลอ ลูกได้ฮับใจ๊ป้อมากี่ปี๋แล้ว บ่เกยเหลือกำสั่งของป้อเลยสักข้อ ขนาดแป๊ะสักตั๋วนึ่ง ป้อก็ยังบ่เกยหื้อฆ่าเลี้ยงเปื้อฉลองกับเปื้อนฝูง
เฮาบอกต้านตังหลายว่า ในสวรรค์ก็เป๋นอย่างเดียวกั๋นเมื่อคนบาปคนนึ่งกลับใจ๋จากบาป จะมีความจื้นจมยินดีนักเหลือเก้าสิบเก้าคนตี้เป๋นคนถูกต้องต๋ามธรรมแล้วบ่ต้องกลับใจ๋จากบาป
ต้านฮู้บทบัญญัติแล้วตี้ว่า ‘ห้ามเป๋นจู๊ผัวเมียเปิ้น ห้ามฆ่าคน ห้ามลักของของเปิ้น ห้ามเป๋นพยานตี้อู้บ่แต๊ จงเคารพนับถือป้อแม่ของตั๋ว’ ”
เมื่อพระเยซูได้ยินจาอั้นก็บอกเขาว่า “ต้านยังบ่ได้เยียะแหมอย่างนึ่งคือหื้อไปขายของกู้อย่างตี้ต้านมีอยู่ แล้วเอาสตางค์ไปแจกคนตุ๊กคนจ๋น ต้านจึงจะมีสมบัติในสวรรค์ แล้วตวยเฮามาเป๋นสาวกของเฮาเต๊อะ”
ส่วนเรื่องก๋านเอาแต๊เอาว่าก๋านฮักษาบทบัญญัติ ข้าพเจ้าได้ค่ำคนในคริสตจักรมาแล้ว ส่วนก๋านเป๋นคนถูกต้องต๋ามธรรมโดยเยียะต๋ามบทบัญญัตินั้น ข้าพเจ้าก็บ่เกยเยียะผิดเลย