22 เมื่อลูนมาพระเยซูอู้กับหมู่สาวกว่า “จะมีเวลานึ่งเมื่อต้านตังหลายจะใค่หันวันตี้เฮาผู้เป๋นบุตรมนุษย์จะมาแหม แต่หมู่ต้านจะบ่หัน
พระเยซูก็ตอบเป๋นกำเผียบว่า “เมื่อเจ้าบ่าวยังอยู่ เปื้อนๆ ของเขาจะเป๋นตุ๊กโศกเศร้าได้จาใด แต่จะมีวันนึ่งตี้เจ้าบ่าวจะถูกเอาไปจากหมู่เขา เถิงต๋อนนั้นหมู่เขาก็จะปากั๋นถือศีลอดอาหาร
แต่จะมีวันนึ่งตี้เจ้าบ่าวจะถูกเอาไปจากหมู่เขา เถิงต๋อนนั้นหมู่เขาก็จะปากั๋นถือศีลอดอาหาร
ผ่อหื้อดีเน่อ เฮือนของเจ้าจะถูกละขว้างหื้อฮ้างไปเหีย เฮาขอบอกเจ้าตังหลายไว้เน่อว่า เจ้าตังหลายจะบ่หันเฮาแหมแล้ว จ๋นกว่าหมู่เจ้าจะเอิ้นว่า ‘ขอพระเจ้าปั๋นปอนผู้ตี้มาในนามขององค์พระผู้เป๋นเจ้า’”
แต่จะมีวันนึ่งเจ้าบ่าวจะถูกเอาไปจากหมู่เขา วันนั้นหมู่เขาจะถือศีลอดอาหาร”
พระเยซูอู้ว่า “แสงแจ้งของเฮาจะอยู่กับหมู่ต้านไปแหมสักบึดสักเมื่อ หื้อเตียวไปต๋อนตี้ยังมีแสงแจ้งอยู่ เปื้อความมืดจะตวยบ่ตันต้าน ย้อนคนตี้เตียวในความมืดก็จะบ่หันว่าก่ำลังเตียวไปตางใด
“ลูกเหย เฮาจะอยู่กับหมู่ต้านไปแหมกำเดียวเต้าอั้น แล้วหมู่ต้านจะตวยเซาะหาเฮา เฮาจะบอกหมู่ต้านเหมือนกับตี้เฮาบอกหมู่จาวยิวว่า ตี้ตี้เฮาก่ำลังจะไปนั้น หมู่ต้านไปบ่ได้