6 เขาตอบว่า ‘เป๋นหนี้น้ำมันบ่ากอกเทศร้อยถัง’ ป้อบ้านบอกเขาว่า ‘เอาใบแจ้งหนี้มา นั่งลงขะใจ๋แก้เป๋นห้าสิบถังเน่อ’
“ตกเมื่อแลงวันนั้นเถิงเวลาเลิกงานแล้ว เจ้าของสวนสั่งหัวหน้าคนงานว่า ‘ไปฮ้องคนงานตึงหมดมา แล้วจ่ายก้าแฮงหื้อหมู่เขา จ่ายต๋ามลำดับตั้งแต่คนมาเมื่อลูนจ๋นเถิงคนตี้มาเก๊าหัวที’
ถ้าต้านตังหลายบ่ซื่อสัตย์ในของของคนอื่น ใผจะมอบทรัพย์สมบัติของต้านหื้อเป๋นของต้านได้
ป้อบ้านนั้นก็ฮ้องลูกหนี้ของนายมาตึงหมดถามคนหัวทีว่า ‘ต้านเป๋นหนี้นายของข้าเต้าใด’
แล้วถามแหมคนนึ่งว่า ‘ต้านเป๋นหนี้เต้าใด’ เขาตอบว่า ‘เป๋นหนี้ข้าวสาลีร้อยกระสอบ’ ป้อบ้านก็บอกว่า ‘เอาใบแจ้งหนี้มาแก้เป๋นแปดสิบกระสอบเน่อ’
“เฮาบอกต้านตังหลายว่า หื้อใจ๊ทรัพย์สมบัติตี้มีอยู่ในโลกนี้จ้วยคนอื่นเปื้อหื้อเป๋นเปื้อนกั๋น เปื้อว่าเมื่อทรัพย์สมบัติเสี้ยงแล้ว พระเจ้าจะต้อนฮับต้านเข้าในสวรรค์
มีโอ่งหินใส่น้ำตั้งอยู่หั้นหกแก่น แต่ละแก่นใส่น้ำได้ประมาณแปดสิบเถิงร้อยซาวลิตร ไว้สำหรับพิธีซ่วยมือซ่วยตี๋นก่อนกิ๋นข้าวต๋ามธรรมเนียมของจาวยิว
กับห้ามลักเข้าของ แต่แสดงหื้อเจ้านายหันว่าเขาไว้ใจ๋ได้ เปื้อว่ากู้สิ่งตี้หมู่เขาเยียะจะเยียะหื้อกำสอนของพระเจ้าพระผู้จ้วยหื้อรอดป๊นบาปโต้ษของเฮา เป๋นตี้น่าเหลื้อมใสศรัทธา