21 เขาหวังว่าจะได้กิ๋นเศษของกิ๋นตี้ตกจากโต๊ะอาหารของเศรษฐี แม้แต่หมาก็มาเลียตุ่มตี้เนื้อตั๋วของเขา
แต่แม่ญิงคนนั้นตอบว่า “แม่นแล้ว แต่ว่าต้านเจ้าข้า แม้แต่หมาก็ยังได้กิ๋นเศษของกิ๋นตี้ตกจากโต๊ะของเจ้าของ”
แต่แม่ญิงคนนั้นตอบพระองค์ว่า “แม่นแล้วต้านเจ้าข้า แม้แต่หมาตี้อยู่ปื๊นโต๊ะ ก็ได้กิ๋นเศษของกิ๋นลูกตี้ตกลงจากโต๊ะ”
มีแหมคนนึ่งเป๋นขอตานจื้อลาซารัส เป๋นตุ่มเต๋มเนื้อเต๋มตั๋ว มีคนเอาเขามานอนไว้ตี้ปะตู๋ฮั้วบ้านของเศรษฐี
ต่อมาขอตานคนนั้นต๋าย หมู่ทูตสวรรค์ก็ปาเขาไปอยู่กับอับราฮัมบนสวรรค์ แหมบ่เมินเศรษฐีนั้นต๋าย ก็ถูกฝังไว้
หลังจากกู้คนกิ๋นอิ่มแล้ว พระองค์ก็บอกหมู่สาวกว่า “เก็บเข้าหนมปังตี้เหลือมาหื้อหมด จะได้บ่เสียของ”
จ๋นต๋อนนี้เฮาก็ยังอดอยากปากแห้ง เสื้อผ้าก็ปุดหวาก โดนเขาบุบเขาตี๋ บ่มีบ้านตี้จะอยู่
ต้องฮำเยียะก๋านหนัก อดหลับอดนอนเจื่อๆ อยากข้าวกั้นน้ำ อดข้าวหลายเตื้อ ทนหนาวกับเสื้อผ้าก็บ่มีใส่