17 ฟ้ากับดินจะล่วงป๊นไป ก็ง่ายเหลือบทบัญญัติขีดๆ นึ่งจะตกไป
เฮาบอกความจริงแก่ต้านตังหลายว่า เมื่อฟ้ากับดินยังมีอยู่ จะบ่มีอักษรตั๋วใดกาว่าขีดๆ นึ่งจะสูญหายไปจากบทบัญญัติ จ๋นกว่ากู้สิ่งกู้อย่างในบทบัญญัตินั้นจะสำเร็จครบถ้วน
ต๊องฟ้ากับโลกจะยุบหายไป แต่ถ้อยกำของเฮาจะบ่สูญหายไปเลย
ถ้าจาอั้นหมู่เฮาจะยกเลิกบ่เอาบทบัญญัติโดยอ้างความเจื้อกา บ่ใจ้จาอั้นแน่นอน แต่เมื่อเฮามีความเจื้อ เฮาก็ได้สนับสนุนบทบัญญัติตวย
แต่ถ้อยกำขององค์พระผู้เป๋นเจ้าจะอยู่ตลอดไป” ถ้อยกำนี้ก็คือ ข่าวดีตี้มีคนมาบอกหื้อหมู่ต้านฮู้แล้ว
แต่วันอันยิ่งใหญ่ขององค์พระผู้เป๋นเจ้า จะมาเหมือนขโมย วันนั้นดวงดาวต่างๆ ในต๊องฟ้าจะหายไปพร้อมกั๋นโดยเสียงสนั่นปั่นปื๊นของลูกไฟ แผ่นดินโลกกับสิ่งตี้มีอยู่บนโลกจะถูกเผาทำลายจ๋นหมด
แล้วข้าพเจ้าหันบัลลังก์ใหญ่สีขาวกับพระเจ้าผู้ตี้นั่งอยู่บนบัลลังก์นั้น เมื่อพระองค์มาป๋ากฏ แผ่นดินโลกกับสวรรค์ก็หายไปบ่เหลือฮอยหื้อใผหันแหมเลย
หลังจากนั้น ข้าพเจ้าหันสวรรค์ใหม่กับโลกใหม่ ย้อนว่าสวรรค์เก่ากับโลกเก่านั้นหายไปแล้ว กับบ่มีทะเลแหมต่อไป
พระองค์จะเจ๊ดน้ำต๋ากู้หยดจากต๋าของหมู่เขา แล้วจะบ่มีความต๋าย ความเศร้าโศก ก๋านไห้ฮ้อง กาว่าความเจ็บปวดแหมต่อไป ย้อนสิ่งเก่าๆ ตี้เกยเป๋นมาได้ป๊นไปแล้ว”