12 ‘ป้อครับ ขอสมบัติตี้เป๋นส่วนของลูกเหียเต๊อะ’ ป้อก็แบ่งทรัพย์สมบัติหื้อลูกตึงสองคน
ย้อนว่าคนตังหลายได้เอาสตางค์ตี้เหลือใจ๊มาจ่อม แต่แม่หม้ายคนนี้ตุ๊กยาก ยังได้เอาสตางค์ตี้มีอยู่สำหรับเลี้ยงจีวิตของตั๋วมาจ่อมจ๋นเสี้ยงหมด”
พระองค์เล่าแหมเรื่องนึ่งหื้อหมู่เขาฟังว่า “คนนึ่งมีลูกป้อจายอยู่สองคน ลูกหล้านั้นมาอู้กับป้อว่า
ได้สักสองสามวันลูกคนหล้าก็เก็บเอาทรัพย์สมบัติ ตึงหมดตี้เป๋นของเขาออกจากบ้านไปเมืองไก๋ แล้วใจ๊จ่ายสตางค์อย่างสุรุ่ยสุร่าย
แต่เมื่อลูกคนนี้ของป้อได้ใจ๊สมบัติจ๋นหมดจ๋นเสี้ยง โดยไปคบแม่ญิงขายตั๋ว ป้อยังได้ฆ่าลูกงัวตั๋วตุ้ยๆ เลี้ยงกั๋นอยู่กา’