17 เมื่อพระองค์อู้จาอั้นแล้ว หมู่ตี้เป๋นศัตรู๋ก็อาย แต่คนตังหลายจื้นจมยินดี ย้อนก๋านอัศจ๋รรย์ตี้พระเยซูได้เยียะ
หมู่เขาก็ตอบกำถามนั้นบ่ได้
เขาก็ผ่อหันได้บ่าเดียวนั้นเลย แล้วเขาก็ตวยพระองค์ไปสรรเสริญพระเจ้าไปตวย เมื่อคนตังหลายหันจาอั้นก็สรรเสริญพระเจ้า
แต่หมู่เขาก็ยังบ่ฮู้ว่าจะเยียะจาใดได้ ย้อนว่าคนตังหลายตั้งใจ๋ฟังกำสอนกู้กำของพระองค์อยู่
ตี้หมู่เขาอู้จาอั้น ย้อนหมู่เขาบ่ก้าถามอะหยังแหมเลย
หมู่เขาก็ขู่เปโตรกับยอห์นแหม แล้วปล่อยตึงสองไปบ่ฮู้จะลงโต้ษจาใดดี ย้อนคนตังหลายปากั๋นสรรเสริญพระเจ้าในสิ่งตี้เกิดขึ้นนั้น
แต่หมู่เขาจะไปได้บ่กี่น้ำ ย้อนว่าความบ่หลวกของหมู่เขาจะแมนออกมาหื้อคนอื่นหัน เหมือนยันเนสกับยัมเบรส์นั้น
กับหื้อต๋ามหลักกำสอนตี้ถูกต้อง เปื้อจะบ่มีใผต๋ำหนิได้ ส่วนคนตี้ขัดขวางต้านก็จะอายขายหน้า ย้อนว่าหมู่เขาบ่ฮู้จะเอาอะหยังมาว่าหื้อหมู่เฮาได้
หื้อตอบหมู่เขาอย่างสุภาพกับเคารพอ่อนน้อม หื้อจิตสำนึกในใจ๋ของหมู่ต้านบริสุทธิ์ เปื้อว่าเมื่อมีคนมาอู้ใส่ฮ้ายป้ายสีหมู่ต้าน ทั้งๆ ตี้หมู่ต้านเยียะดีในตางของพระคริสต์ หมู่เขาก็จะได้ละอายใจ๋ตั๋วเก่า