11 มีแม่ญิงคนนึ่งโดนผีเข้าเยียะหื้อเป๋นโรคได้สิบแปดปี๋ นางหลังก่องหยืดตั๋วซื่อบ่ได้
พระเยซูเตียวตางไปใคว่แคว้นกาลิลี เปื้อเตสนาสั่งสอนในธรรมศาลาของจาวยิว กับบอกข่าวดีเรื่องแผ่นดินของพระเจ้าหื้อคนฮู้ ป๋ายบ่ปอยังฮักษาคนเป๋นพยาธิต่างๆ หื้อหายตวย
พระเยซูก็ถามป้อของหละอ่อนคนนั้นว่า “ผีเยียะหื้อเป๋นจาอี้มาเมินแล้วกา” ป้อก็ตอบว่า “เป๋นตั้งแต่เมื่อหน้อยๆ มาแล้ว
เมื่อพระองค์หันนางแล้วจึงฮ้องหื้อเข้ามาหาบอกว่า “นางเหย ตั๋วเจ้าหายจากโรคแล้ว”
แม่ญิงคนนี้เป๋นเจื๊อสายของอับราฮัม เขาถูกซาต๋านเยียะหื้อเป๋นโรคมาสิบแปดปี๋แล้ว บ่สมควรเตื้อกาตี้นางจะมีอิสระในวันสะบาโต”
เมื่อเหตุก๋ารณ์นี้ตั้งเก๊าจะเกิดขึ้น หื้อยืนขึ้นผ่อไปตังบน ย้อนว่าความรอดป๊นบาปโต้ษของหมู่ต้านก่ำลังใก้เข้ามาแล้ว”
ฮ่วมกับแม่ญิงบางคนตี้พระองค์เกยไล่ผีออกจากตั๋วกับฮักษาโรคหื้อหาย ได้แก่มารีย์ตี้ฮ้องกั๋นว่ามารีย์จาวมักดาลา คนตี้พระองค์ได้ไล่ผีออกเจ็ดตั๋ว
เมื่อพระองค์ขึ้นฝั่ง มีคนนึ่งออกมาจากเมืองมาปะพระองค์ คนนั้นมีผีเข้าอยู่ บ่ได้นุ่งเสื้อนุ่งผ้า บ่ได้อยู่กับบ้านกับเฮือน อยู่ต๋ามอุโมงค์ฝังศพมาเมินแล้ว
มีแม่ญิงคนนึ่งเป๋นโรคเลือดตกบ่หยุดสิบสองปี๋แล้ว เสี้ยงเงินทองหื้อหมอฮักษาจ๋นหมดเนื้อหมดตั๋ว แต่บ่มีใผฮักษาได้
มีป้อจายคนนึ่งเป๋นง่อยเปี้ยเสียขามาตั้งแต่เกิด กู้วันจะมีคนหามเขาเข้าไปไว้ตี้ฮิมปะตู๋พระวิหาร เซิ่งปะตู๋หั้นจื้อว่า ปะตู๋งาม เปื้อแนขอสตางค์จากคนตี้เข้ามาในพระวิหารนั้น
เป๋นเรื่องอัศจ๋รรย์แต๊ๆ ตี้ป้อจายเป๋นง่อยตั้งแต่เกิด แล้วบ่าเดี่ยวนี้อายุได้สี่สิบป๋ายเตียวได้ดวากๆ