57 “เป๋นจาใดต้านตังหลายบ่ตัดสินเอาคนเดียวว่า อะหยังเป๋นสิ่งตี้ถูก
พระเยซูตอบว่า “เฮาบอกความจริงแก่ต้านตังหลายว่า ถ้าต้านมีความเจื้อ บ่อิกขะหลิกใจ๋สักหน้อย ต้านก็จะเยียะจาอี้ได้เหมือนกั๋น จะเยียะได้นักเหลือนี้แหมตวย บ่ว่าจะสั่งดอยม่อนนี้ย้ายลงไปในทะเลเหีย ก็จะเป๋นไปจาอั้น
ย้อนว่ายอห์นได้มาจี๊ตางหื้อหันว่าจะใจ๊จีวิตอย่างถูกต้องต๋ามธรรมได้จาใด หมู่ต้านก็บ่ยอมเจื้อยอห์น แต่คนเก็บภาษีกับแม่ญิงขายตั๋วได้เจื้อยอห์น เถิงแม้ต้านตังหลายได้หันสิ่งหมู่นี้แล้ว แต่ก็ยังบ่ยอมกลับใจ๋จากบาปมาเจื้อยอห์นเลย
เมื่อมันโป่งใบแล้วต้านตังหลายก็จะฮู้คนเดียวว่า ใก้จะเถิงหน้าฮ้อนแล้ว
บ่ดีตัดสินใผต๋ามตี้หันตังนอก แต่หื้อตัดสินไปต๋ามความจริง”
แล้วเปโตรก็ตักเตื๋อนกับวิงวอนคนตังหลายเมินขนาดว่า “หื้อเอาตั๋วรอดหื้อดี หื้อป๊นจากโต้ษตี้คนบ่ดีในสมัยนี้จะต้องฮับ”
ต้านตังหลายกึ๊ดเอาคนเดียวเต๊อะว่า ก๋านตี้แม่ญิงจะอธิษฐานต่อพระเจ้าในตี้จุมนุม แต่บ่เอาผ้าคุมหัว มันสมควรแล้วกา
โดยทั่วไปแล้ว เฮาก็ฮู้บ่ใจ้กา ว่าถ้าป้อจายไว้ผมยาวก็เป๋นตี้น่าละอาย