49 “เฮามาเปื้อจะหื้อไฟแห่งก๋านตัดสินเกิดขึ้นในโลก เฮาก็ใค่หื้อไฟนั้นลุก เปื้อก๋านงานเฮาจะได้สำเร็จ
แต่คนตี้บ่ฮู้ แล้วเยียะในสิ่งตี้สมควรจะถูกเฆี่ยน ก็จะถูกเฆี่ยนหน้อย ใผได้ฮับนัก ก็จะต้องหื้อนัก ใผได้ฮับความไว้วางใจ๋นักก็จะต้องฮับผิดชอบนัก
เฮาต้องฮับความตุ๊กขนาด เฮาก็ตุ๊กใจ๋จ๋นกว่าจะสำเร็จ
ต๋อนเมื่อวันหมู่เฮาต้องเยียะก๋านของพระองค์ผู้ตี้ใจ๊เฮามานั้น ย้อนต๋อนเมื่อคืนก่ำลังมา แล้วจะบ่มีใผเยียะก๋านได้