ลูก๋า 11:7 - พระคริสตธรรมคัมภีร ภาคพันธสัญญาใหม

⁷ แล้ว​เสี่ยว​ตี้​อยู่​ตัง​ใน​บ้าน​ก็​ตอบ​ว่า ‘ห้าม​มา​รบก๋วน​กั๋น​เต๊อะ ปะตู๋​บ้าน​ก็​หับ​แล้ว หมู่​ลูกๆ กับ เฮา​ก่ำลัง​จะ​หลับ เฮา​ลุก​ไป​เอา​หื้อ​เสี่ยว​บ่ได้’

ลูก๋า 11:7 Iomraidhean Croise

มัทธิว 25:10

“ต๋อน​ตี้​หมู่​แม่ญิง​ง่าว​ออก​ไป​เซาะ​ซื้อ​น้ำมัน เจ้าบ่าว​ก็​มา​แผว เปื้อน​เจ้าสาว​ตี้​พร้อม​อยู่​แล้ว​ได้​ไป​งาน​เลี้ยง​แต่งงาน​กับ​เจ้าบ่าว แล้ว​ปะตู๋​ก็​หับ

ลูก๋า 11:6

เปื้อน​เฮา​คน​นึ่ง​ก้า​หา​เตียวตาง​มา​เถิง เฮา​บ่มี​อะหยัง​จะ​หื้อ​เขา​กิ๋น’

ลูก๋า 11:8

เฮา​บอก​ต้าน​ตังหลาย​ว่า เถิงแม้​ว่า​เป๋น​เสี่ยว​กั๋น เขา​ก็​ยัง​บ่ลุก​มา​เอา​หื้อ แต่​ย้อน​คน​นั้น​ตื๊อ​ฮ้อง​ติกๆ เสี่ยว​คน​นั้น​จึง​ลุก​ขึ้น​มา​เอา​หื้อ​ต๋าม​ตี้​ต้องก๋าน

ลูก๋า 13:25

เมื่อ​เจ้า​ของ​บ้าน​หับ​ปะตู๋​แล้ว ต้าน​ตังหลาย​ยืน​ฮ้อง​อยู่​ตัง​นอก​ปะตู๋​ว่า ‘นาย​เจ้าข้า จ้วย​ไข​ปะตู๋​หื้อ​เฮา​กำ​เต๊อะ’ แต่​เจ้า​ของ​บ้าน​ตอบ​ว่า ‘เฮา​บ่ฮู้จัก​หมู่​เจ้า​ว่า​เป๋น​ใผ ลุก​ตี้​ไหน​มา’

ลูก๋า 7:6

พระเยซู​จึง​ไป​กับ​หมู่​เขา เมื่อ​ไป​เกือบ​จะ​เถิง​เฮือน​ตี้​นายร้อย​คน​นั้น​อยู่ นายร้อย​ก็​หื้อ​เปื้อน​บาง​คน​ไป​หา​พระองค์ ใจ๊​บอก​ว่า “บ่ถ้า​เข้า​ไป​ใน​เฮือน​เน่อ ย้อน​ข้าพเจ้า​บ่ดี​ปอ​ตี้​จะ​หื้อ​ต้าน​ลอด​เข้า​มา​ใน​จายคา​เฮือน​ของ​ข้าพเจ้า

กาลาเทีย 6:17

ตั้ง​แต่​นี้​ต่อ​ไป ขอ​บ่หื้อ​ใผ​มา​ก๋วนใจ๋​ข้าพเจ้า​แหม ย้อน​ฮอย​แผล​ใน​ตั๋ว​ของ​ข้าพเจ้า​นั้น เยียะ​หื้อ​ฮู้​ว่า​ข้าพเจ้า​เป๋น​คน​ของ​พระเยซู​คริสต์