42 สิ่งตี้จ๋ำเป๋นมีสิ่งเดียวเต้าอั้น มารีย์ได้เลือกเอาสิ่งดีอันนั้น ใผจะลู่เอาไปจากเขาตึงบ่ได้”
จะมีประโยชน์อะหยัง ถ้าได้เป๋นเจ้าของกู้สิ่งกู้อย่างในโลกนี้ แต่ต้องเสียจีวิตของตั๋วไปเหีย
มารธามีน้องสาวคนนึ่งจื้อมารีย์ มารีย์ก็มานั่งฮิมตี๋นพระเยซูฟังกำสั่งสอนจากพระองค์
มีวันนึ่งพระเยซูอธิษฐานอยู่ในตี้แห่งนึ่ง เมื่ออธิษฐานจบแล้วสาวกคนนึ่งบอกพระองค์ว่า “อาจ๋ารย์ครับ ขอสอนหมู่เฮาอธิษฐาน เหมือนตี้ยอห์นผู้หื้อบัพติศมาสอนสาวกของเขาพ่อง”
“แต่พระเจ้าบอกกับเขาว่า ‘เออ คนง่าว คืนนี้เจ้าจะต๋ายแล้ว ของตี้สะสมไว้นั้นจะเป๋นของใผ’
ต้านตังหลายจงขายของตี้มีอยู่ แล้วแจกหื้อคนตุ๊ก หื้อแป๋งถงสตางค์ตี้บ่มีวันปุด คือมีทรัพย์สมบัติไว้ในสวรรค์ตี้บ่ฮู้จักหมด ตี้ขโมยก็บ่เข้ามาใก้ แมงก็บ่มาขบกิ๋น
เศรษฐีจึงฮ้องป้อบ้านมาถามว่า ‘เรื่องตี้เฮาได้ยินมาเป๋นจาใด หื้อเอาสมุดบันทึกฮับจ่ายของเจ้ามาลอ ย้อนเจ้าจะเป๋นป้อบ้านต่อไปบ่ได้แล้ว’
อับราฮัมจึงตอบว่า ‘ลูกเหย เจ้ากึ๊ดผ่อเต๊อะว่าเมื่อยังมีจีวิตอยู่ เจ้าได้ของดีมาตลอด แต่ลาซารัสได้สิ่งบ่ดีเลย บ่าเดี่ยวนี้เขาได้ฮับก๋านปลอบใจ๋ แต่เจ้าได้ฮับความตุ๊กทรมาน
เมื่อพระเยซูได้ยินจาอั้นก็บอกเขาว่า “ต้านยังบ่ได้เยียะแหมอย่างนึ่งคือหื้อไปขายของกู้อย่างตี้ต้านมีอยู่ แล้วเอาสตางค์ไปแจกคนตุ๊กคนจ๋น ต้านจึงจะมีสมบัติในสวรรค์ แล้วตวยเฮามาเป๋นสาวกของเฮาเต๊อะ”
ย้อนจาอั้น ต้านตังหลายฟังหื้อดีๆ คนตี้เข้าใจ๋อยู่แล้วก็จะเข้าใจ๋นักขึ้นแหม ส่วนคนตี้บ่เข้าใจ๋ แม้ตี้เขากึ๊ดว่าเขาเข้าใจ๋ พระเจ้าจะเอาไปจากเขาเหีย”
มีป้อจายคนนึ่งจื้อลาซารัสก่ำลังบ่สบาย เขาอยู่ตี้หมู่บ้านเบธานีกับมารีย์ตึงมารธาปี้สาวของเขา
หมู่จาวยิวหลายคนก็มาปลอบใจ๋มารธากับมารีย์ตี้น้องบ่าวของหมู่นางต๋าย
มารีย์เอาน้ำมันหอมนารดาบริสุทธิ์รากาแปงมาประมาณเกิ่งลิตร แล้วก็ถอกใส่ตี๋นของพระเยซู แล้วเอาผมของตั๋วเก่าเจ๊ดตี๋นหื้อพระองค์ ใคว่ตึงบ้านก็หอมน้ำมันหอมนั้นขนาด
จีวิตนิรันดร์ก็คือ ก๋านฮู้จักพระองค์ผู้เป๋นพระเจ้าผู้เตี้ยงแต๊องค์เดียว และฮู้จักพระเยซูคริสต์ผู้ตี้พระองค์ใจ๊มา
แต่คนตี้ได้กิ๋นน้ำตี้เฮาจะหื้อ ก็จะบ่อยากกิ๋นน้ำแหม ย้อนว่าน้ำตี้เฮาจะหื้อนั้นก็ก๋ายเป๋นต๋าน้ำตี้ไหลบ่หยุดในตั๋วเขา กับจะหื้อเขามีจีวิตนิรันดร์”
“เฮาบอกความจริงแก่ต้านตังหลายว่า คนตี้ฟังกำเฮาและเจื้อวางใจ๋พระองค์ผู้ตี้ใจ๊เฮามา เขาก็มีจีวิตนิรันดร์ กับจะบ่ถูกตัดสินลงโต้ษ ย้อนว่าเขาได้ป๊นจากความต๋าย ไปมีจีวิตนิรันดร์แล้ว
บ่ถ้าเยียะก๋านเปื้อของกิ๋นตี้เน่าบูดได้ แต่หื้อเยียะก๋าน เปื้อของกิ๋นตี้อยู่ได้จ๋นเถิงจีวิตนิรันดร์ บุตรมนุษย์จะเป๋นคนหื้อของกิ๋นนั้นกับหมู่ต้าน ย้อนว่าพระเจ้าพระบิดาหื้อสิทธิอำนาจกับบุตรมนุษย์ตี้จะเยียะจาอี้ได้”
เถิงแม้ว่าข้าพเจ้าจะหื้อสิ่งของตึงหมดตี้ข้าพเจ้ามีกับคนตุ๊กคนยาก กาว่ายอมสละตั๋วหื้อเอาไปเผาไฟเหีย แต่ถ้าบ่มีความฮัก มันก็บ่มีประโยชน์อะหยังกับข้าพเจ้าเลย
ย้อนว่าเมื่อเจื้อในพระเยซูคริสต์แล้ว ก๋านเข้ากาว่าบ่เข้าพิธีสุหนัต ก็บ่มีประโยชน์อะหยัง แต่สิ่งตี้สำคัญก็คือความเจื้อตี้แสดงออกมาโดยความฮัก