30 แล้วป้อจายคนนี้ก็ตอบว่า “มันตึงงืดแต๊ๆ ตี้หมู่ต้านบ่ฮู้ว่าเขาลุกไหนมา แต่เขาก็เยียะหื้อต๋าของเฮาหายบอด
คือคนต๋าบอดก็ผ่อหันได้ คนง่อยก็เตียวได้ คนขี้ตู้ดก็หายสะอาด คนหูหนวกก็ได้ยิน คนต๋ายก็เป๋นขึ้นจากความต๋าย กับคนตุ๊กคนยากก็ได้ฟังข่าวดี
พระเยซูบอกหมู่เขาว่า “หมู่ต้านบ่เกยอ่านพระคัมภีร์ข้อนี้กาตี้ว่า ‘ศิลาตี้สล่าแป๋งเฮือนเอาขว้างไปแล้วนั้น ป๋ากฏว่าเป๋นศิลามุมเอก สิ่งนี้มาจากองค์พระผู้เป๋นเจ้า ตี้หมู่เฮาหันกับต๋า ก็งืดแต๊ๆ’
พระองค์งืดตี้หมู่เขาบ่มีความเจื้อในพระองค์ พระองค์ก็เลยไปสอนต๋ามหมู่บ้านอื่นต๋ามใก้ต๋ามฮิมเหีย
พระองค์ตอบสาวกสองคนนั้นไปว่า “ปิ๊กไปบอกยอห์นต๋ามตี้หมู่ต้านได้ยินกับได้หัน คือคนต๋าบอดก็ผ่อหันได้ คนง่อยก็เตียวได้ คนขี้ตู้ดก็หายสะอาด คนหูหนวกก็ได้ยิน คนต๋ายก็เป๋นขึ้นจากความต๋าย คนตุ๊กคนยากก็ได้ฟังข่าวดี
เถิงแม้ว่าพระเยซูเยียะหมายสำคัญหลายอย่างหื้อหมู่เขาหัน แต่หมู่เขาก็ยังบ่เจื้อวางใจ๋พระองค์
พระเยซูก็ตอบว่า “ต้านก็เป๋นอาจ๋ารย์ตี้จาวอิสราเอลนับหน้าถือต๋ากั๋น จาใดต้านบ่เข้าใจ๋เรื่องนี้แหม
หมู่เฮาฮู้ว่าพระเจ้าได้อู้กับโมเสส แต่ป้อจายคนนี้ลุกไหนมาเฮาก็บ่ฮู้”
หมู่เฮาฮู้ว่าพระเจ้าบ่ฟังคนบาป แต่ถ้าใผคนใดเก๋งกั๋วพระเจ้าและเยียะต๋ามความต้องก๋านของพระองค์ พระองค์ก็ฟังคนนั้น
ย้อนว่าพระเจ้าผู้ตี้บอกว่า “หื้อมีแสงเป่งแจ้งออกมาจากความมืด” ก็เป๋นองค์เดียวกั๋นกับตี้ได้ส่องแสงเป่งแจ้งเข้ามาในจิตใจ๋ของเฮา เยียะหื้อเฮาฮู้เถิงรัศมีของพระองค์ตี้อยู่บนหน้าของพระเยซูคริสต์