2 แล้วหมู่สาวกของพระองค์ก็ถามว่า “อาจ๋ารย์ บาปของใผกั๋นตี้เยียะหื้อป้อจายคนนี้เกิดมาต๋าบอด บาปของเขากาว่าของป้อแม่เขา”
หมู่สาวกตอบว่า “บางคนก็ว่าเป๋นยอห์นผู้หื้อบัพติศมา บางคนก็ว่าเป๋นเอลียาห์ เป๋นเยเรมีย์ก็มี กาว่าเป๋นคนใดคนนึ่งในหมู่ผู้เป๋นปากเป๋นเสียงแตนพระเจ้า”
หมู่เขาซอบหื้อคนไหว้ก๋างกาดก๋างลี กับซอบหื้อคนตังหลายฮ้องเขาว่า ‘อาจ๋ารย์’
“แต่ห้ามหื้อคนอื่นฮ้องหมู่ต้านว่า ‘อาจ๋ารย์’ ย้อนว่าต้านตังหลายมีอาจ๋ารย์คนเดียว กับหมู่ต้านก็เป๋นปี้น้องกั๋นตึงหมด
พระองค์ก็ถามหมู่เขาว่า “ต้านตังหลายกึ๊ดว่าจาวกาลิลีหมู่นั้นเป๋นคนบาปนักเหลือจาวกาลิลีคนอื่นๆ ย้อนว่าหมู่เขาได้ถูกฆ่าต๋ายจาอั้นกา
หละหว่างนั้นหมู่สาวกก็อ้อนวอนพระองค์ว่า “อาจ๋ารย์ กิ๋นอะหยังพ่องเต๊อะ”
บ่ากองพระเยซูก่ำลังเตียวตางอยู่ พระองค์ก็หันป้อจายต๋าบอดตั้งแต่เกิดคนนึ่ง
หมู่ผู้นำจาวยิวบอกป้อจายคนนี้ว่า “ต้านหน่ะก่า บาปมาตั้งแต่เกิด ก้ามาสอนเฮาได้จาใด” แล้วหมู่เขาก็ไล่เหิบป้อจายคนนั้นออกไป
หมู่คนปื๊นเมืองหันงูปิ๊ดขบติดมือของเปาโลห้อยต้อนหล้อน ก็อู้กั๋นว่า “คนนี้ต้องฆ่าคนต๋ายแน่ๆ เถิงแม้เขาจะรอดต๋ายจากทะเล แต่เจ้าแม่แห่งความยุติธรรมตึงบ่ยอมหื้อรอดต๋ายไปได้”