2 ต๋อนเจ๊ามืดวันถัดมา พระองค์ก็ปิ๊กเข้าไปในพระวิหารแหมเตื้อนึ่ง คนตังหลายก็มาหาพระองค์ แล้วพระองค์ก็นั่งลงสั่งสอนคนหมู่นั้น
พระเยซูอู้กับคนหมู่นั้นว่า “หมู่เจ้าหันเฮาเป๋นโจ๋รกา เถิงได้ก๋ำดาบก๋ำค้อนมายับเฮา เฮานั่งสั่งสอนอยู่ในพระวิหารกู้วัน ต้านตังหลายก็บ่มายับเฮา
กู้วันพระเยซูสั่งสอนในบริเวณพระวิหารต๋อนเมื่อวัน แล้วต๋อนเมื่อคืนพระองค์ย้างพักตี้ดอยบ่ากอกเทศ
คนตังหลายก็มาหาพระองค์ในบริเวณพระวิหารตั้งแต่เจ๊ามืดเปื้อจะฟังพระองค์สั่งสอน
เมื่ออ่านหื้อคนตังหลายฟังแล้ว พระองค์ก็ม้วนพระคัมภีร์นั้นส่งคืนเจ้าหน้าตี้ แล้วนั่งลง สายต๋าของคนตังหลายในธรรมศาลาก็ผ่อมาตี้พระองค์
พระองค์จึงลงไปในเฮือลำนึ่งเป๋นของซีโมน แล้วบอกหื้อเขาถอยเฮือออกจากฝั่งไปน่อย พระองค์ก็นั่งอยู่ในเฮือนั้นสั่งสอนคนตังหลาย
พระองค์ก็บอกว่า “ของกิ๋นของเฮาก็คือ เยียะต๋ามความต้องก๋านของพระเจ้าผู้ตี้ใจ๊เฮามา กับเยียะก๋านของพระองค์หื้อแล้ว
ต๋อนตี้พระองค์อู้เถิงสิ่งหมู่นี้ พระองค์ก่ำลังสั่งสอนอยู่ในห้องตั้งตู้ถวายอยู่ในบริเวณพระวิหาร แล้วบ่มีใผมายับพระองค์ ย้อนยังบ่เถิงเวลาของพระองค์เตื้อ
หมู่ธรรมาจ๋ารย์กับหมู่ฟาริสีปาแม่ญิงคนนึ่งมา แล้วหื้อยืนต่อหน้าหมู่คน แม่ญิงคนนี้เล่นจู๊แล้วเขายับได้คาหนังคาเขา
หมู่อัครทูตก็เจื้อฟัง แจ้งบ่แจ้งหมู่เขาก็เข้าไปตี้ข่วงพระวิหาร แล้วตั้งเก๊าสั่งสอนคนตังหลาย มหาปุโรหิตกับหมู่ของเขาฮ้องหมู่คนเฒ่าคนแก่ของจาวอิสราเอลมาประชุมสภาแซนเฮดริน แล้วใจ๊เจ้าหน้าตี้ไปเอาหมู่อัครทูตออกจากคอกปามาตี้ประชุม