9 ป้อจายคนนี้ก็หายบ่าเดี่ยวนั้นเลย แล้วแบกตี้นอนเตียวไป วันตี้เรื่องนี้เกิดขึ้นเป๋นวันสะบาโต
พระองค์ก็เตียวเข้าไปก๋ำมือนาง แล้วตุ้มหื้อลุกขึ้นนั่ง นางก็หายจากไข้ แล้วนางก็ลุกขึ้นฮับใจ๊ผ่อกอยพระเยซูกับหมู่สาวก
แล้วโรคของเขาก็หายบ่าเดี่ยวนั้นเลย ตึงเนื้อตึงตั๋วก็สะอาดหมดใส
พระเยซูตอบเขาว่า “ไปเต๊อะเน่อ ความเจื้อของเจ้าเยียะหื้อต๋าของเจ้าหายบอดแล้ว” แล้วเขาก็ผ่อหันบ่าเดี่ยวนั้นเลย แล้วเขาก็ตวยพระองค์ไป
บ่ากองเขาหยุบเสื้อพระเยซู เลือดตี้ตกอยู่ก็หยุดแห้งไปเลย นางก็ฮู้ตั๋วว่าโรคหายแล้ว
หลังจากนั้น พระเยซูก็ปะเขาแหมเตื้อในพระวิหาร พระองค์ก็อู้กับเขาว่า “ต๋อนนี้ต้านก็หายดีแล้ว หื้อย้างเยียะบาปเหีย เปื้อบ่หื้อความตุ๊กนักเหลือนี้เกิดขึ้นกับต้านแหม”
ถ้าวันสะบาโตหมู่ต้านยังเยียะพิธีสุหนัตหื้อหละอ่อนป้อจายได้ เปื้อบ่หื้อผิดบทบัญญัติของโมเสส แล้วหมู่ต้านจะมาโขดเฮาตี้เฮาฮักษาคนๆ นึ่งหื้อหายเป๋นปกติในวันสะบาโตเยียะหยัง
วันตี้พระเยซูแป๋งขี้เปอะแปดต๋าเขาหื้อหายบอดนั้นเป๋นวันสะบาโต